لازم نيست قصد اقامه كرده و روزه بگيرد ، و در صورتي كه از جهت سفر يا از جهت عذر ديگرى مثل مرض يا حيض روزه نگيرد لازم است روزه را قضا كند .
( مسأله 2668 ) اگر انسان از روى اختيار به نذر خود عمل نكند بايد كفاره بدهد .
( مسأله 2669 ) اگر نذر كند كه تا وقت معينى عملي را ترك كند بعد از گذشتن آن وقت مىتواند آن عمل را بجا آورد ، و اگر پيش از گذشتن آن وقت از روى فراموشى يا ناچارى انجام دهد ، چيزى بر أو واجب نيست ، ولى باز هم لازم است كه تا آن وقت آن عمل را بجا نياورد و چنانچه دوباره پيش از رسيدن آن وقت بدون عذر آن عمل را انجام دهد بايد كفاره بدهد .
( مسأله 2670 ) كسى كه نذر كرده عملي را ترك كند و وقتى براى آن معين نكرده است ، اگر از روى فراموشى يا ناچارى يا غفلت آن عمل را انجام دهد كفاره بر أو واجب نيست ، ولى بعدا هر وقت از روى اختيار آن را بجا آورد بايد كفاره بدهد .
( مسأله 2671 ) اگر نذر كند كه در هر هفته روز معينى مثلا روز جمعه را روزه بگيرد چنانچه يكى از جمعه‌ها عيد فطر يا قربان بأشد يا در روز جمعه عذر ديگرى مانند سفر يا حيض براى أو پيدا شود بايد آن روز را روزه نگيرد و قضاى آن را بجا آورد .
( مسأله 2672 ) اگر نذر كند كه مقدار معينى صدقه بدهد چنانچه پيش از دادن صدقه بميرد لازم نيست آن مقدار را از مال أو صدقه بدهند ، و بهتر أين است كه بالغين از ورثه آن مقدار را از حصه خود از سوى ميت صدقه بدهند .
( مسأله 2673 ) اگر نذر كند به فقير معينى صدقه بدهد نمىتواند آن را به فقير ديگر بدهد و اگر آن فقير بميرد بنابر احتياط بايد به ورثه أو بدهد .
( مسأله 2674 ) اگر نذر كند كه به زيارت يكى از امامان مثلا به زيارت حضرت أبى عبد الله عليه السلام مشرف شود ، چنانچه به زيارت امام ديگر برود كافى نيست ، و اگر به واسطه عذرى نتواند آن امام را زيارت كند چيزى بر أو واجب نيست .
( مسأله 2675 ) كسى كه نذر كرده زيارت برود و غسل زيارت و نماز آن را نذر نكرده لازم نيست آنها را بجا آورد .

467