( مسأله 2676 ) اگر براى حرم يكى از امامان يا امامزادگان نذر كند بايد آن را در تعمير و روشنائى و فرش حرم و مانند اينها مصرف كند .
( مسأله 2677 ) اگر براى خود امام عليه السلام چيزى نذر كند چنانچه مصرف معينى را قصد كرده ، بايد به همان مصرف برساند ، و اگر مصرف معينى را قصد نكرده بايد آن را به مصرفى برساند كه نسبتي با امام عليه السلام داشته بأشد ، مانند زوار فقير يا به مصارف حرم آن امام از قبيل تعمير و مانند آن برساند ، و هم چنين است اگر چيزى را براى امامزاده أي نذر كند .
( مسأله 2678 ) گوسفندى را كه براى صدقه يا براى يكى از امامان نذر كرده اند اگر پيش از آن كه به مصرف نذر برسد شير بدهد يا بچه بياورد مال كسى است كه آن را نذر كرده ، ولى پشم گوسفند و مقداري كه چاق مىشود جزء نذر است .
( مسأله 2679 ) هر گاه نذر كند كه اگر مريض أو خوب شود يا مسافر أو بيايد عملي را انجام دهد چنانچه معلوم شود كه پيش از نذر كردن مريض خوب شده يا مسافر آمده است عمل كردن به نذر لازم نيست .
( مسأله 2680 ) اگر پدر يا مادر نذر كند كه دختر خود را به سيد شوهر دهد ، بعد از آن كه دختر به تكليف رسيد اختيار با خود أو است و نذر آنان اعتبار ندارد .
( مسأله 2681 ) هر گاه با خدا عهد كند كه اگر به حاجت شرعي خود برسد كار خيرى را انجام دهد ، بعد از آن كه حاجتش بر آورده شد بايد آن كار را انجام دهد ، و نيز اگر بدون آن كه حاجتي داشته بأشد عهد كند كه عمل خيرى را انجام دهد آن عمل بر أو واجب مىشود .
( مسأله 2682 ) بعيد نيست كه در عهد صيغه خواندن لازم نباشد و تنها قصد كافى بأشد ، و مشهور آن است كارى را كه عهد مىكند انجام دهد بايد يا عبادت بأشد مثل نماز واجب و مستحب يا كارى بأشد كه انجام آن بهتر از تركش بأشد ، ولى بنابر احتياط واجب در صورتي كه متعلق عهد مرجوح شرعي نباشد آن عمل را انجام دهد .
( مسأله 2683 ) اگر به عهد خود عمل نكند بايد كفاره بدهد ، يعنى شصت فقير را سير كند يا دو ماه پى در پى روزه بگيرد يا يك بنده آزاد كند .

468