است .
( مسأله 1660 ) كسى كه بايد پى در پى روزه بگيرد اگر در بين آن بدون عذر يك روز روزه نگيرد بايد روزه‌ها را از سر بگيرد .
( مسأله 1661 ) اگر در بين روزهائى كه بايد پى در پى روزه بگيرد عذرى مثل حيض يا نفاس يا سفري كه در رفتن آن مجبور است براى أو پيش آيد بعد از بر طرف شدن عذر واجب نيست روزه‌ها را از سر بگيرد بلكه بقيه را بعد از بر طرف شدن عذر بجا مىآورد .
( مسأله 1662 ) اگر به چيز حرامى روزه خود را باطل كند چه آن چيز أصلا حرام بأشد مثل شراب و زنا يا به جهتي حرام شده بأشد مثل خوردن غذاى حلالى كه براى انسان ضرر كلى دارد و نزديكى كردن با عيال خود در حال حيض بنابر احتياط كفاره جمع بر أو واجب مىشود يعنى بايد يك بنده آزاد كند و دو ماه روزه بگيرد و شصت فقير را سير كند يا به هر كدام آنها يك مد كه تقريبا ده سير است گندم يا جو يا نان و مانند اينها بدهد . و چنانچه هر سه برايش ممكن نباشد هر كدام آنها كه ممكن است بايد انجام دهد .
( مسأله 1663 ) اگر روزه دار دروغى را به خدا و پيغمبر صلى الله عليه وآله عمدا نسبت دهد بنابر احتياط كفاره جمع كه تفصيل آن در مساله پيش گفته شد بر أو واجب مىشود .
( مسأله 1664 ) اگر روزه دار در يك روز ماه رمضان چند مرتبه جماع كند براى هر دفعه يك كفاره بر أو واجب است . و ظاهر أين است كه استمناء نيز حكم جماع را دارد .
( مسأله 1665 ) اگر روزه دار در يك روز ماه رمضان چند مرتبه غير جماع و استمناء ، كار ديگرى كه روزه را باطل مىكند انجام دهد براى همه آنها يك كفاره كافيست .
( مسأله 1666 ) اگر روزه دار غير از جماع و استمناء كار ديگرى كه روزه را باطل مىكند انجام دهد و بعد با حلال خود جماع نمايد براى هر كدام يك كفاره واجب

281