است ، چه در آنجا به دنيا آمده و وطن پدر و مادرش بأشد يا خودش آنجا را براى زندگى اختيار كرده بأشد .
( مسأله 1326 ) اگر قصد دارد در محلى كه وطن اصليش نيست مدتى بماند ، و بعد بجاى ديگر رود ، آنجا وطن أو حساب نمىشود .
( مسأله 1327 ) جائى را كه انسان محل زندگى خود قرار داده و مثل كسى كه آنجا وطن أو است در آنجا زندگى مىكند مانند أكثر طلابي كه در حوزه‌هاى علميه ساكن مىباشند كه اگر مسافرتى براى آنها پيش آيد ، دوباره به همانجا بر مىگردند ، اگر چه قصد نداشته باشند كه هميشه در آنجا بمانند ، در حكم وطن آنان حساب مىشود .
( مسأله 1328 ) كسى كه در دو محل زندگى مىكند ، مثلا شش ماه در شهري و شش ماه در شهر ديگر مىماند ، هر دو محل وطن أو است ، و نيز اگر بيشتر از دو محل را براى زندگى خود اختيار كرده بأشد ، همه آنها وطن أو حساب مىشود .
( مسأله 1329 ) كسى كه در محلى مالك منزل مسكونى است اگر شش ماه متصل با قصد در آنجا بماند آن محل حكم وطن أو را دارد .
( مسأله 1330 ) اگر به جائى برسد كه وطن أو بوده و از آنجا صرف نظر كرده چنانچه قصد توطن در جاى ديگر را ندارد بايد نماز را تمام بخواند ، و اگر قصد توطن در جاى ديگر را دارد بنابر احتياط واجب هم شكسته و هم تمام بخواند .
( مسأله 1331 ) مسافري كه قصد دارد ، ده روز پشت سر هم در محلى بماند يا مىداند كه بدون اختيار ده روز در محلى مىماند ، در آن محل بايد نماز را تمام بخواند .
( مسأله 1332 ) مسافري كه مىخواهد ده روز در محلى بماند ، لازم نيست قصد ماندن شب أول يا شب يازدهم را داشته بأشد ، و همين كه قصد كند كه از طلوع آفتاب روز أول تا غروب روز دهم بماند ، بايد نماز را تمام بخواند . و هم چنين است اگر مثلا قصدش أين بأشد كه از ظهر روز أول تا ظهر روز يازدهم بماند .
( مسأله 1333 ) مسافري كه مىخواهد ده روز در محلى بماند ، در صورتي بايد نماز را تمام بخواند كه بخواهد تمام ده روز را در يك جا بماند ، پس اگر بخواهد مثلا ده

232