( مسأله 1317 ) اگر از محلى مسافرت كند كه أهل ندارد ، وقتى به جائى برسد كه اگر آن محل أهل داشت از آنجا ديده نمىشد ، و اگر اذان گفته مىشد نمى شنيد ، بايد نماز را شكسته بخواند .
( مسأله 1318 ) اگر بقدرى دور شود كه نداند صدائى را كه مىشنود صداى اذان است يا صداى ديگر ، يا بفهمد اذان مىگويند و كلمات آن را تشخيص ندهد ، بايد نمازش را هم تمام و هم شكسته بخواند .
( مسأله 1319 ) اگر بقدرى دور شود كه اذان خانه‌ها را نشنود ولى اذان شهر را كه معمولا در جاى بلند مىگويند بشنود ، نبايد نماز را شكسته بخواند .
( مسأله 1320 ) اگر به جائى برسد كه اذان شهر را كه معمولا در جاى بلند مىگويند نشنود ، ولى اذانى را كه در جاى خيلي بلند مىگويند بشنود ، بايد نماز را شكسته بخواند .
( مسأله 1321 ) اگر چشم يا گوش أو يا صداى اذان فوق العادة تيز يا بلند بأشد در محلى بايد نماز را شكسته بخواند كه چشم متوسط أهل شهر را نبيند و گوش متوسط صداى اذان معمولى را نشنود .
( مسأله 1322 ) اگر موقعى كه سفر مىرود شك كند كه به حد ترخص رسيده يا نه ، بايد نماز را تمام بخواند ، و مسافري كه از سفر برمىگردد اگر شك كند كه به حد ترخص رسيده يا نه ، بايد شكسته بخواند .
( مسأله 1323 ) مسافري كه در سفر از وطن خود عبور مىكند ، وقتى كه أهل وطن خود را ببيند و صداى اذان آن را بشنود ، بايد نماز را تمام بخواند .
( مسأله 1324 ) مسافري كه در بين مسافرت به وطنش رسيد ، تا وقتى كه در آنجا هست بايد نماز را تمام بخواند ولى اگر بخواهد از آنجا هشت فرسخ برود يا چهار فرسخ برود و چهار فرسخ برگردد ، وقتى كه به حد ترخص برسد ، بايد نماز را شكسته بخواند .
( مسأله 1325 ) محلى را كه انسان براى أقامت و زندگى خود اختيار كرده وطن أو

231