( مسأله 1311 ) كسى كه در شهرها سياحت مىكند ، و براى خود وطنى اختيار نكرده بايد نماز را تمام بخواند .
( مسأله 1312 ) كسى كه شغلش مسافرت نيست ، اگر مثلا در شهري يا در دهى جنسى دارد كه براى حمل آن مسافرتهاى پى در پى مىكند ، بايد نماز را شكسته بخواند .
( مسأله 1313 ) كسى كه از وطنش صرف نظر كرده و مىخواهد وطن ديگرى براى خود اختيار كند ، اگر شغلش مسافرت نباشد ، بايد در مسافرت خود بنابر احتياط واجب بين نماز تمام و شكسته جمع نمايد .
شرط هشتم - آن كه به حد ترخص برسد ، و معناى حد ترخص در ( مساله 1280 ) گذشت ، و اما در غير وطن اعتباري به حد ترخص نيست ، پس احتياط واجب آن است كه در فاصله بين محل أقامت يا جائى كه سى روز در آنجا با ترديد مانده است و بين حد ترخص هم نماز شكسته و هم تمام بخواند .
( مسأله 1314 ) كسى كه به سفر مىرود اگر به جائى برسد كه اذان را نشنود ولى أهل شهر را ببيند يا أهل شهر را نبيند و صداى اذان را بشنود چنانچه بخواهد در آنجا نماز بخواند بايد تمام بخواند .
( مسأله 1315 ) مسافري كه به وطنش بر مىگردد وقتى كه أهل وطن خود را ببيند و صداى اذان آن را بشنود بايد نماز را تمام بخواند ولى مسافري كه مىخواهد ده روز در محلى بماند ، بايد بنابر احتياط واجب در فاصله بين حد ترخص و بين محل أقامت نمازش را هم تمام و هم شكسته بجا آورد .
( مسأله 1316 ) هر گاه شهر در بلندى بأشد كه از دور أهل آن ديده شود ، يا بقدرى گود بأشد كه اگر انسان كمي دور شود أهل آن را نبيند كسى كه از اهالى آن شهر مسافرت مىكند ، وقتى به اندازه أي دور شود كه اگر آن شهر در زمين هموار بود ، اهلش از آنجا ديده نمىشد ، بايد نماز خود را شكسته بخواند ، و نيز اگر پستى و بلندى رآه بيشتر از معمول بأشد بايد ملاحظه معمول را بنمايد .

230