( مسأله 1299 ) كسى كه سفر أو سفر معصيت است ، اگر در بين رآه از قصد معصيت برگردد ، چنانچه باقيمانده رآه هشت فرسخ بأشد ، يا چهار فرسخ بأشد ، و بخواهد برود و چهار فرسخ برگردد ، بايد نماز را شكسته بخواند .
( مسأله 1300 ) كسى كه براى معصيت سفر نكرده ، اگر در بين رآه قبل از رسيدن به مسافت قصد كند كه بقيه رآه را براى معصيت برود ، بايد نماز را تمام بخواند ، و نمازهائى را كه شكسته خوانده در صورتي كه وقت باقي بأشد بنابر احتياط واجب تمام بخواند و اگر بعد از رسيدن به مسافت قصد معصيت كند احتياط واجب آن است كه نماز را هم شكسته و هم تمام بخواند .
شرط ششم - آن كه از صحرا نشينهائى نباشد كه در بيابانها گردش مىكنند ، و هر جا آب و خوراك براى خود و حشمشان پيدا كنند مىمانند ، و بعد از چندى بجاى ديگر مىروند ، و صحرا نشينها در أين مسافرتها بايد نماز را تمام بخوانند .
( مسأله 1301 ) اگر يكى از صحرا نشينها براى پيدا كردن منزل و چراگاه حيواناتشان سفر كند ، چنانچه با ثاثيه و لوازم بأشد نماز را تمام بخواند ، و الا چنانچه سفر أو هشت فرسخ بأشد ، نماز را شكسته بخواند .
( مسأله 1302 ) اگر صحرا نشين براى زيارت يا حج يا تجارت و مانند اينها مسافرت كند ، بايد نماز را شكسته بخواند .
شرط هفتم - آن كه شغل أو مسافرت نباشد ، بنابر أين شتردار و راننده و چوبدار و كشتيبان و مانند اينها ، اگر چه براى بردن اثاثيه منزل خود مسافرت كنند بايد نماز را تمام بخوانند و هم چنين كسى كه محل كأرش از محل اقامتش فاصله دارد و بيشتر روزها براى كار به آنجا مىرود مانند معلم و تاجرى كه محل تدريس و تجارت آنان از محل اقامتشان به مقدار مسافت شرعي فاصله دارد ، أين گونه اشخاص نيز بايد همچون كساني كه كارشان سفر است نماز را تمام خوانده و روزه هم بگيرند .
( مسأله 1303 ) كسى كه شغلش مسافرت است ، اگر براى كار ديگرى مثلا براى زيارت يا حج مسافرت كند ، بايد نماز را شكسته بخواند ، ولى اگر مثلا راننده ، اتومبيل

228