( مسأله 988 ) زن مىتواند حمد و سوره نماز صبح و مغرب و عشا را بلند يا آهسته بخواند ، ولى اگر نامحرم صدايش را بشنود . بهتر آنست كه آهسته بخواند .
( مسأله 989 ) اگر در جائى كه بايد نماز را بلند بخواند ، عمدا آهسته بخواند يا در جائى كه بايد آهسته بخواند عمدا بلند بخواند بنابر احتياط ، نمازش باطل است . ولى اگر از روى فراموشى يا ندانستن مسأله بأشد صحيح است و اگر در بين خواندن حمد يا سوره بفهمد اشتباه كرده بنابر احتياط لازم است مقداري را كه خوانده دوباره بخواند .
( مسأله 990 ) اگر كسى در خواندن حمد و سوره بيشتر از معمول صدايش را بلند كند ، مثل آن كه آنها را با فرياد بخواند ، نمازش باطل است .
( مسأله 991 ) انسان بايد نماز را ياد بگيرد كه غلط نخواند ، و كسى كه به هيچ قسم نمىتواند صحيح آن را ياد بگيرد بنابر احتياط اگر براى أو حرجى نباشد نماز را به جماعت بخواند و اگر نه به همانگونه كه مىتواند نماز بخواند .
( مسأله 992 ) كسى كه حمد و سوره و چيزهاى ديگر نماز را به خوبى نمىداند و مىتواند ياد بگيرد چنانچه وقت نماز وسعت دارد ، بايد ياد بگيرد و اگر وقت تنگ است ، در صورتي حرجى نباشد بنابر احتياط نماز را به جماعت بخواند .
( مسأله 993 ) مزد نگرفتن براى ياد دادن واجبات نماز بهتر است و مزد گرفتن براى ياد دادن مستحبات آن بدون اشكال جايز است .
( مسأله 994 ) اگر يكى از كلمات حمد يا سوره را نداند ، يا عمدا آن را نگويد يا بجاى حرفى حرف ديگر بگويد ، مثلا بجاى ( ض ) ( ظ ) بگويد يا جائى كه بايد بدون زير وزبر خوانده شود ، زير وزبر بدهد يا تشديد را نگويد نماز أو باطل است .
( مسأله 995 ) اگر انسان كلمه أي را كه ياد گرفته صحيح بداند و در نماز همان طور بخواند ، و بعد بفهمد غلط خوانده بنابر احتياط لازم است دوباره نماز را بخواند و اگر خارج وقت است قضا نمايد .
( مسأله 996 ) اگر زير وزبر كلمه أي را نداند ، يا نداند مثلا كلمه أي به " س " است

173