( مسأله 299 ) اگر در بعضي از أعضاء وضو مانعى بأشد كه گاهى آب به خودى خود زير آن مىرسد و گاهى نمىرسد و انسان بعد از وضو شك كند كه آب زير آن رسيده يا نه ، بايد دوباره وضو بگيرد .
( مسأله 300 ) اگر بعد از وضو چيزى كه مانع از رسيدن آب است در أعضاء وضو ببيند ، و نداند موقع وضو بوده يا بعد پيدا شده چنانچه احتمال بدهد كه در حال وضو ملتفت بوده است وضوى أو صحيح است .
( مسأله 301 ) اگر بعد از وضو شك كند چيزى كه مانع رسيدن آبست در أعضاء وضو بوده يا نه ، چنانچه احتمال بدهد كه در حال وضو ملتفت بوده است وضو صحيح است .
احكام وضو ( مسأله 302 ) كسى كه در كارهاى وضو و شرائط آن مثل پاك بودن آب و غصبى نبودن آن خيلي شك مىكند ، چنانچه به حد وسوسه برسد بايد به شك خود اعتنا نكند .
( مسأله 303 ) اگر شك كند كه وضوى أو باطل شده يا نه ، بنا مىگذارد كه وضوى أو باقي است ، ولى اگر بعد از بول استبراء نكرده و وضو گرفته بأشد و بعد از وضو رطوبتى از أو بيرون آيد كه نداند بول است يا چيز ديگر وضوى أو باطل است .
( مسأله 304 ) كسى كه شك دارد وضو گرفته يا نه بايد وضو بگيرد .
( مسأله 305 ) كسى كه مىداند وضو گرفته و حدثى هم از أو سر زده ، مثلا بول كرده ، اگر نداند كدام جلوتر بوده چنانچه زمان وضو گرفتن و سر زدن حدث را نداند يا فقط زمان گرفتن وضو را نداند بايد وضو بگيرد و اگر زمان وضو گرفتن را بداند و زمان سر زدن حدث را نداند لازم نيست وضو بگيرد اگر چه احتياط آن است كه در أين صورت هم وضو بگيرد .
( مسأله 306 ) اگر بعد از وضو يا در بين آن يقين كند كه بعضي جاها را نشسته يا

53