مسح نكرده است ، چنانچه موالات عرفي از بين رفته بأشد بنابر احتياط بايد دوباره وضو بگيرد ، و اگر موالات عرفي از بين نرفته بأشد گرچه به جهت گرمى هوا و مانند آن اعضاى وضو خشك شده بأشد ، بايد جايى را كه فراموش كرده و آنچه بعد از آنست بشويد يا مسح كند ، و اگر در بين وضو در شستن يا مسح كردن جايى شك كند بايد به همين دستور عمل نمايد .
( مسأله 307 ) اگر بعد از نماز شك كند كه وضو گرفته يا نه در صورتي كه احتمال بدهد كه در حال شروع به نماز ملتفت حالش بوده است نمازش صحيح است ، ولى بايد براى نمازهاى بعد وضو بگيرد .
( مسأله 308 ) اگر در بين نماز شك كند كه وضو گرفته يا نه ، نماز أو باطل است و بايد وضو بگيرد و نماز را بخواند .
( مسأله 309 ) اگر بعد از نماز بفهمد كه وضوى أو باطل شده ولى شك كند كه قبل از نماز باطل شده يا بعد از نماز ، نمازى كه خوانده صحيح است .
( مسأله 310 ) اگر انسان مرضى دارد كه بول أو قطره قطره مىريزد ، يا نمىتواند از بيرون آمدن غائط خود داري كند ، چنانچه يقين دارد كه از أول وقت نماز تا آخر آن به مقدار وضو گرفتن و نماز خواندن مهلت پيدا مىكند ، بايد نماز را در وقتى كه مهلت پيدا مىكند بخواند ، و اگر مهلت أو به مقدار كارهاى واجب نماز است ، بايد در وقتى كه مهلت دارد ، فقط كارهاى واجب نماز را بجا آورد و كارهاى مستحب مانند اذان و اقامه و قنوت را ترك نمايد .
( مسأله 311 ) اگر به مقدار وضو و نماز مهلت پيدا نمىكند ، و در بين نماز چند دفعه بول يا غائط از أو خارج مىشود ، ولى اگر بخواهد بعد از هر دفعه وضو بگيرد برايش مشقت ندارد ، بايد ظرف آبى پهلوى خود بگذارد و هر وقت بول يا غائط از أو خارج شد ، فورا وضو بگيرد ، و بقيه نماز را بخواند .
( مسأله 312 ) كسى كه بول يا غائط طورى پى در پى از أو خارج مىشود كه وضو گرفتن بعد از هر دفعه براى أو مشقت دارد يك وضو براى چندين نمازش نيز كافى

54