مسأله 1327 - كسى كه به سفر مىرود اگر به جائى برسد كه اذان را نشنود ولى ديوار شهر را ببيند ، يا ديوارها را نبيند و صداى اذان را بشنود ، چنانچه بخواهد در آنجا نماز بخواند ، بنابر احتياط واجب بايد هم شكسته و هم تمام بخواند .
مسأله 1328 - مسافرى كه به وطنش برمىگردد ، وقتى ديوار وطن خود را ببيند و صداى اذان آن را بشنود ، بايد نماز را تمام بخواند و نيز مسافرى كه مىخواهد ده روز در محلى بماند ، وقتى ديوار آنجا را ببيند و صداى اذانش را بشنود ، بايد نماز را تمام بخواند و احتياط مستحب آنست كه نماز را تأخير بيندازند تا به منزل برسند يا هم شكسته و هم تمام بخوانند .
مسأله 1329 - هر گاه شهر در بلندى باشد كه از دور ديده شود ، يا بقدرى گود باشد كه اگر انسان كمى دور شود ديوار آن را نبيند ، كسى كه از آن شهر مسافرت مىكند ، وقتى به اندازه‌اى دور شود كه اگر آن شهر در زمين هموار بود ، ديوارش از آنجا ديده نمىشد ، بايد نماز خود را شكسته بخواند . و نيز اگر پستى و بلندى خانه‌ها بيشتر از معمول باشد ، بايد ملاحظه معمول را بنمايد .
مسأله 1330 - اگر از محلى مسافرت كند كه خانه و ديوار ندارد ، وقتى به جائى برسد كه اگر آن محل ديوار داشت از آنجا ديده نمىشد ، بايد نماز را شكسته بخواند .
مسأله 1331 - اگر بقدرى دور شود كه نداند صدائى را كه مىشنود صداى اذان است يا صداى ديگر ، بايد نماز را شكسته بخواند . ولى اگر بفهمد اذان مىگويند و كلمات آن را تشخيص ندهد ، بايد تمام بخواند .
مسأله 1332 - اگر بقدرى دور شود كه اذان خانه‌ها را نشنود ولى اذان شهر را كه معمولا در جاى بلند مىگويند بشنود ، نبايد نماز را شكسته بخواند .
مسأله 1333 - اگر به جائى برسد كه اذان شهر را كه معمولا در جاى بلند مىگويند نشنود ولى اذانى را كه در جاى خيلى بلند مىگويند بشنود ، بايد نماز را شكسته بخواند .
مسأله 1334 - اگر چشم يا گوش او يا صداى اذان غير معمولى باشد ، در محلى بايد نماز را شكسته بخواند كه چشم متوسط ديوار خانه‌ها را نبيند و گوش متوسط صداى

231