مسأله 1321 - كسى كه شغلش مسافرت است اگر ده روز يا بيشتر در وطن خود بماند - چه از اول قصد ماندن ده روز را داشته باشد ، چه بدون قصد بماند - بايد در سفر اولى كه بعد از ده روز مىرود ، نماز را شكسته بخواند .
مسأله 1322 - كسى كه شغلش مسافرت است اگر در غير وطن خود ده روز بماند چنانچه از اول قصد ماندن ده روز را داشته ، در سفر اولى كه بعد از ده روز مىرود بايد نماز را شكسته بخواند و اگر از اول قصد ماندن ده روز را نداشته ، احتياط لازم آنست كه هم شكسته و هم تمام بخواند .
مسأله 1323 - كسى كه شغلش مسافرت است ، اگر شك كند كه در وطن خود يا جاى ديگر ده روز مانده يا نه ، بايد نماز را تمام بخواند .
مسأله 1324 - كسى كه در شهرها سياحت مىكند و براى خود وطنى اختيار نكرده بايد نماز را تمام بخواند .
مسأله 1325 - كسى كه شغلش مسافرت نيست ، اگر مثلا در شهرى يا در دهى جنسى دارد كه براى حمل آن مسافرتهاى پى در پى مىكند ، بايد نماز را شكسته بخواند ولى كسى كه كارش اين است كه هفته‌اى يك بار يا بيشتر براى انجام شغلى در محلى سفر مىكند مثلا همه روزه از تهران به كرج براى تدريس يا درس خواندن مىرود يا آن كه براى كارى مثل خريد و فروش از تهران به قم يا بالعكس سفر مىنمايد همين كه به مقدارى سفر كند كه عرفا اين كار را شغل او بگويند بايد نماز را تمام بخواند .
مسأله 1326 - كسى كه از وطنش صرف نظر كرده و مىخواهد وطن ديگرى براى خود اختيار كند ، اگر شغلش مسافرت نباشد ، بايد در مسافرت نماز را شكسته بخواند .
شرط هشتم - آن كه به حد ترخص برسد يعنى از وطنش يا جائى كه قصد كرده ده روز در آنجا بماند ، بقدرى دور شود كه ديوار شهر را نبيند و صداى اذان آن را نشنود ولى بايد در هوا غبار يا چيز ديگرى نباشد كه از ديدن ديوار و شنيدن اذان جلوگيرى كند و لازم نيست بقدرى دور شود كه مناره‌ها و گنبدها را نبيند ، بلى اگر بقدرى دور شده كه ديوار خانه‌هاى شهر كاملا معلوم نيست ولى شبح آنها نمايان است احتياط لازم آنست كه نماز نخواند تا وقتى كه شبح پنهان شود يا هم شكسته بخواند و هم تمام .

230