اذان معمولى را نشنود .
مسأله 1335 - اگر موقعى كه سفر مىرود شك كند كه به حد ترخص - يعنى :
جائى كه اذان را نشنود و ديوار را نبيند - رسيده يا نه ، بايد نماز را تمام بخواند . و در موقع برگشتن ، اگر شك كند كه به حد ترخص رسيده يا نه بايد شكسته بخواند . ولى اگر در برگشتن در همان جا كه در رفتن تمام خوانده شكسته بخواند بنابر احتياط لازم بايد نمازى را كه در اين مكان تمام خوانده قضا نمايد و نمازى را كه شكسته خوانده تمام اعاده نمايد و اگر اعاده نكرد قضاء آن را تمام بجا آورد .
مسأله 1336 - مسافرى كه در سفر از وطن خود عبور مىكند ، وقتى به جائى برسد كه ديوار وطن خود را ببيند و صداى اذان آن را بشنود ، بايد نماز را تمام بخواند .
مسأله 1337 - مسافرى كه در بين مسافرت به وطنش رسيده ، تا وقتى در آنجا هست بايد نماز را تمام بخواند ولى اگر بخواهد از آنجا هشت فرسخ برود ، يا چهار فرسخ برود و بر گردد ، وقتى به جائى برسد كه ديوار وطن را نبيند و صداى اذان آن را نشنود ، بايد نماز را شكسته بخواند .
مسأله 1338 - محلى را كه انسان براى اقامت و زندگى خود اختيار كرده وطن او است ، چه در آنجا به دنيا آمده و وطن پدر و مادرش باشد ، يا خودش آن جا را براى زندگى اختيار كرده باشد .
مسأله 1339 - اگر قصد دارد در محلى كه وطن اصليش نيست مدتى بماند و بعد بجاى ديگر رود ، آنجا وطن او حساب نمىشود .
مسأله 1340 - جائى را كه انسان محل زندگى خود را قرار داده و ماندن خود را در آنجا محدود به مقدار معين نكرده و مثل كسى كه آنجا وطن او است در آنجا زندگى مىكند كه اگر مسافرتى براى او پيش آيد ، دوباره به همان جا برمىگردد ، اگر چه قصد نداشته باشد كه هميشه در آنجا بماند ، وطن او حساب مىشود .
مسأله 1341 - كسى كه در دو محل زندگى مىكند ، مثلا شش ماه در شهرى و شش ماه در شهر ديگر مىماند ، هر دو وطن او است و نيز اگر بيشتر از دو محل را براى زندگى خود اختيار كرده باشد ، همه آنها وطن او حساب مىشود .

232