خمس آن را بدهد .
مصرف خمس مسأله 1843 - خمس را بايد دو قسمت كنند ، يك قسمت آن سهم سادات است و بايد به سيد فقير ، يا سيد يتيم ، يا به سيدى كه در سفر درمانده شده بدهند و نصف ديگر آن سهم امام ( عليه السلام ) است كه در اين زمان بايد به مجتهد جامع الشرائط بدهند يا به مصرفى كه او اجازه مىدهد برسانند ولى اگر انسان بخواهد سهم امام عليه السلام را به مجتهدى كه از او تقليد نمىكند بدهد ، در صورتى به او اذن داده مىشود كه بداند آن مجتهد و مجتهدى كه از او تقليد مىكند ، سهم امام ( عليه السلام ) را به يك طور مصرف مىكنند .
مسأله 1844 - سيد يتيمى كه به او خمس مىدهند ، بايد فقير باشد ولى به سيدى كه در سفر درمانده شده ، اگر چه در وطنش فقير نباشد ، مىشود خمس داد .
مسأله 1845 - به سيدى كه در سفر مانده شده ، اگر سفر او سفر معصيت باشد يا خودش در معصيت باشد بنابر احتياط واجب نبايد خمس بدهند .
مسأله 1846 - به سيدى كه عادل نيست مىشود خمس داد ولى به سيدى كه دوازده امامى نيست ، نبايد خمس بدهند .
مسأله 1847 - به سيدى كه معصيت كار است ، اگر خمس دادن كمك به معصيت او باشد نمىشود خمس داد . و به سيدى هم كه آشكارا معصيت مىكند ، اگر چه دادن خمس كمك به معصيت او نباشد ، بنابر احتياط واجب نبايد خمس بدهند .
مسأله 1848 - اگر كسى بگويد : سيدم نمىشود به او خمس داد ، مگر آن كه دو نفر عادل ، سيد بودن او را تصديق كنند ، يا در بين مردم بطورى معروف باشد كه انسان يقين يا اطمينان پيدا كند كه سيد است .
مسأله 1849 - به كسى كه در شهر خودش مشهور باشد كه سيد است ، اگر چه انسان به سيد بودن او يقين نداشته باشد ، مىشود خمس داد .
مسأله 1850 - كسى كه زنش سيده است بنابر احتياط واجب نبايد به او

312