خمس بدهد كه به مصرف مخارج خودش برساند ولى اگر مخارج ديگران بر آن زن واجب باشد و نتواند مخارج آنان را بدهد جايز است انسان خمس به آن زن بدهد كه به مصرف آنان برساند .
مسأله 1851 - اگر مخارج سيدى كه زوجه انسان نيست بر انسان واجب باشد ، بنابر احتياط واجب ، نمىتواند از خمس خوراك و پوشاك او را بدهد يا آن كه ملك او كند كه به مصرف مخارج خودش برساند .
مسأله 1852 - به سيد فقيرى كه مخارجش بر ديگرى واجب است و او نمىتواند مخارج آن سيد را بدهد ، مىشود خمس داد .
مسأله 1853 - احتياط واجب آنست كه بيشتر از مخارج يك سال به يك سيد فقير خمس ندهند .
مسأله 1854 - اگر در شهر انسان سيد مستحقى نباشد و احتمال هم ندهد كه پيدا شود ، يا نگهدارى خمس تا پيدا شدن مستحق ممكن نباشد ، بايد خمس را به شهر ديگر ببرد و به مستحق برساند و مىتواند مخارج بردن آن را از خمس بردارد و اگر خمس از بين برود ، چنانچه در نگهدارى آن كوتاهى كرده ، بايد عوض آن را بدهد و اگر كوتاهى نكرده ، چيزى بر او واجب نيست .
مسأله 1855 - هر گاه در شهر خودش مستحقى نباشد ولى احتمال دهد كه پيدا شود اگر چه نگهدارى خمس تا پيدا شدن مستحق ممكن باشد ، مىتواند خمس را به شهر ديگر ببرد و چنانچه در نگهدارى آن كوتاهى نكند و تلف شود ، نبايد چيزى بدهد ولى نمىتواند مخارج بردن آن را از خمس بردارد .
مسأله 1856 - اگر در شهر خودش مستحق پيدا شود ، باز هم مىتواند خمس را به شهر ديگر ببرد و به مستحق برساند ، ولى مخارج بردن آن را بايد از خودش بدهد و در صورتى كه خمس از بين برود ، اگر چه در نگهدارى آن كوتاهى نكرده باشد ضامن است .
مسأله 1857 - اگر با اذن حاكم شرع خمس را به شهر ديگر ببرد ، و از بين برود لازم نيست دوباره خمس بدهد . و همچنين است اگر به كسى بدهد كه از طرف

313