( مسأله 288 ) : لازم نيست نيت وضو را به زبان بگويد يا از قلب خود بگذراند بلكه اگر تمام افعال وضو بداعى امر خدا آورده شود كفايت مىكند .
( ( شرط نهم ) ) : آن كه وضو را به ترتيبى كه گفته شد بجا آورد ، يعنى اول صورت و بعد دست راست و بعد دست چپ را بشويد ، و بعد از آن سر و بعد پاها را مسح نمايد ، و احتياط مستحب آنست كه هر دو پا را با هم مسح نكند بلكه پاى چپ را بعد از پاى راست مسح كند .
( ( شرط دهم ) ) : آن كه كارهاى وضو را پشت سر هم انجام دهد .
( مسأله 289 ) : اگر بين كارهاى وضو بقدرى فاصله شود كه در نظر عرف پشت سر هم نباشند وضو باطل است ، ولى در صورت پيش آمد عذرى براى شخص - مانند فراموشى يا تمام شدن آب - اين امر معتبر نيست بلكه اگر وقتى مىخواهد جائى را بشويد يا مسح كند چنانچه رطوبت تمام جاهائى كه پيش از آن شسته يا مسح كرده خشك شده باشد ، وضو باطل است ، و اگر فقط رطوبت جائى كه جلوتر از محلى است كه مىخواهد بشويد يا مسح كند خشك شده باشد ، مثلا موقعى كه مىخواهد دست چپ را بشويد رطوبت دست راست خشك شده باشد و صورت تر باشد ، وضويش صحيح است .
( مسأله 290 ) : اگر كارهاى وضو را پشت سر هم بجا آورد ، ولى بواسطه گرماى هوا يا حرارت زياد بدن و مانند اينها رطوبت جاهاى پيشين خشك شود و وضوى او صحيح است .
( مسأله 291 ) : راه رفتن در بين وضو اشكال ندارد ، پس اگر بعد از شستن صورت و دستها چند قدم راه برود ، و بعد سر و پا را مسح كند وضوى او صحيح است .
( ( شرط يازدهم ) ) : آن كه شستن صورت و دستها و مسح سر و پاها را خود

61