( مسأله 1432 ) : اگر مأموم در بين نماز بدون عذر قصد انفراد نمايد ، صحت جماعتش محل اشكال است ولى نمازش صحيح است مگر آن كه به آنچه وظيفه نمازگزار در نماز فرادى است عمل نكرده باشد يا كارى كه نماز فرادى را - هر چند سهوا - باطل مىكند مثل زيادى ركوع انجام داده باشد ، بلكه در بعضى موارد اگر بوظيفه نماز فرادى هم عمل نكرده باشد ، باز نيز نمازش صحيح است مثلا اگر از اول نماز قصد انفراد را نداشته و قرائت نكرده ، ولى در هنگام ركوع چنين قصدى برايش پيدا شود ، در اين صورت مىتواند نمازش را به قصد انفراد تمام كند و لازم نيست كه آن را اعاده نمايد .
( مسأله 1433 ) : اگر مأموم بعد از حمد و سوره امام بواسطه عذرى ، نيت فرادى كند لازم نيست حمد و سوره را بخواند ، ولى اگر پيش از تمام شدن حمد و سوره نيت فرادى نمايد ، بنابر احتياط لازم است مقدارى را كه امام خوانده نيز بخواند .
( مسأله 1434 ) : اگر در بين نماز جماعت نيت فرادى نمايد ، نمىتواند دوباره نيت جماعت كند ، ولى اگر مردد شود كه نيت فرادى كند يا نه ، و بعد تصميم بگيرد كه نماز را با جماعت تمام كند ، جماعتش صحيح است .
( مسأله 1435 ) : اگر شك كند كه در بين نماز نيت فرادى كرده يا نه ، بايد بنا بگذارد كه نيت فرادى نكرده است .
( مسأله 1436 ) : اگر موقعى كه امام در ركوع است اقتدا كن و به ركوع امام برسد ، اگر چه ذكر امام تمام شده باشد ، نمازش صحيح است و يك ركعت حساب مىشود ، اما اگر به مقدار ركوع خم شود و به ركوع امام نرسد ، مىتواند نمازش را به نيت فرادى تمام كند .
( مسأله 1437 ) : اگر موقعى كه اما در ركوع است اقتدا كند و مقدار ركوع خم شود و شك كند كه به ركوع امام رسيده يا نه ، چنانچه شكش بعد از

303