امام در طرفى كه بلند تر است بايستد ، در صورتى كه سراشيبى آن زياد نباشد ، و طورى باشد كه به آن زمين مسطح بگويند مانعى ندارد .
( مسأله 1425 ) : اگر جاى مأموم بلندتر از جاى امام باشد اشكال ندارد ولى اگر بقدرى بلند تر باشد كه نگويند اجتماع كرده‌اند جماعت صحيح نيست .
( مسأله 1426 ) : اگر بين كسانى كه در يك صف ايستاده‌اند بچه مميز يعنى بچه‌اى كه خوب و بد را مىفهمد ، فاصله شود چنانچه ندانند نماز او باطل است مىتوانند اقتدا كنند .
( مسأله 1427 ) : بعد از تكبير امام اگر صف جلو آماده نماز ، و تكبير گفتن آنان نزديك باشد ، كسى كه در صف بعد ايستاده ، مىتواند تكبير بگويد ولى احتياط مستحب آنست كه صبر كند تا تكبير صف جلو تمام شود .
( مسأله 1428 ) : اگر بداند نماز يك صف از صفهاى جلو باطل است در صفهاى بعد نمىتواند اقتدا كند ، ولى اگر نداند نماز آنان صحيح است يا نه مىتواند اقتدا نمايد .
( مسأله 1429 ) : هر گاه بداند نماز امام باطل است ، مثلا بداند امام وضو ندارد اگر چه خود امام ملتفت نباشد ، نمىتواند به او اقتدا كند .
( مسأله 1430 ) : اگر مأموم بعد از نماز بفهمد كه امام عادل نبوده ، يا كافر بوده ، يا به جهتى نمازش باطل بوده ، مثلا بى وضو نماز خوانده ، نمازش صحيح است .
( مسأله 1431 ) : اگر در بين نماز شك كند كه اقتدا كرده يا نه ، چنانچه به نشانه‌هائى اطمينان پيدا كند كه اقتدا كرده مثل اين كه در حالى باشد ، كه وظيفه مأموم است مثلا به حمد و سوره امام گوش مىدهد ، بايد نماز را به جماعت تمام كند و در غير اين صورت ، بايد نماز را به نيت فرادى تمام نمايد .

302