يا گمان داشته باشد كه پيش از رسيدن به چهار فرسخ از او جدا مىشود و سفر نمىكند بايد نماز را تمام بخواند .
( مسأله 1295 ) : كسى كه در سفر در اختيارى ديگرى است ، اگر اطمينان ندارد كه پيش از رسيدن به چهار فرسخ از او جدا نشود و سفر بكند ، بايد نماز را تمام بخواند ، ولى اگر اطمينان دارد اگر چه احتمال بسيار ضعيفى مىدهد كه مانعى براى سفر او پيش آيد ، بايد نماز را شكسته بخواند .
( شرط سوم ) آن كه در بين راه از قصد خود بر نگردد ، پس اگر پيش از رسيدن به چهار فرسخ از قصد خود برگردد ، يا مردد شود ، بايد نماز را تمام بخواند .
( مسأله 1296 ) : اگر بعد از پيمودن مقدارى از راه كه با برگشتن هشت فرسخ مىشود از مسافرت منصرف شود ، چنانچه تصميم داشته باشد كه همانجا بماند يا بعد از ده روز برگردد يا در برگشتن و ماندن مردد باشد ، بايد نماز را تمام بخواند .
( مسأله 1297 ) : اگر بعد از پيمودن مقدارى از راه كه با برگشتن هشت فرسخ مىشود از مسافرت منصرف شود ، و تصميم داشته باشد كه برگردد ، بايد نماز را شكسته بخواند ، اگر چه بخواهد كمتر از ده روز در آنجا بماند .
( مسأله 1298 ) : اگر براى سفرى هشت فرسخى به طرف محلى حركت كند ، و بعد از رفتن مقدارى از راه بخواهد جاى ديگرى برود ، چنانچه از محل اولى كه حركت كرده تا جائى كه مىخواهد برود ، هشت فرسخ باشد ، بايد نماز را شكسته بخواند .
( مسأله 1299 ) : اگر پيش از آن كه هشت فرسخ را طى كند مردد شود كه بقيه راه را برود يا نه ، و در موقعى كه مردد است راه نرود و بعد تصميم بگيرد كه بقيه راه را برود ، بايد تا آخر مسافرت نماز را شكسته بخواند .

278