( مسأله 1300 ) : اگر پيش از آن كه به هشت فرسخ برسد مردد شود كه بقيه راه را برود يا نه ، و در موقعى كه مردد است مقدارى راه برود و بعد تصميم بگيرد كه هشت فرسخ ديگر برود ، و يا تا جائى برود كه رفت و برگشتنش هشت فرسخ شود ، چه همان روز يا شب از آنجا برگردد يا برنگردد و بخواهد كمتر از ده روز در آنجا بماند ، بايد تا آخر مسافرت نماز را شكسته بخواند .
( مسأله 1301 ) : اگر پيش از آن كه به هشت فرسخ برسد مردد شود كه بقيه راه را برود يا نه ، و در موقعى كه مردد است مقدارى راه برود و بعد تصميم بگيرد كه بقيه راه را برود ، چنانچه باقيمانده سفر او كمتر از هشت فرسخ باشد بايد نماز را تمام بخواند ، مگر در صورتى كه مسافتى را كه قبل از تردد طى كرده با مسافت باقيمانده بعد از تردد ، به مقدار هشت فرسخ باشد كه در اين فرسخ بنابر اظهر بايد نماز را شكسته بجا آورد .
( شرط چهارم ) آن كه نخواهد پيش از رسيدن به هشت فرسخ از وطن خود بگذرد و در آنجا توقف كند يا ده روز يا بيشتر در جائى بماند ، پس كسى كه مىخواهد پيش از رسيدن بهشت فرسخ از وطنش بگذرد و در آن توقف كند ، يا ده روز در محلى بماند ، بايد نماز را تمام بخواند .
( مسأله 1302 ) : كسى كه نمىداند پيش از رسيدن بهشت فرسخ از وطنش مىگذرد و در آن توقف مىكند ، يا نه يا ده روز در محلى قصد اقامت مىنمايد يا نه ، بايد نماز را تمام بخواند .
( مسأله 1303 ) : كسى كه مىخواهد پيش از رسيدن بهشت فرسخ از وطنش بگذرد ، و در آن توقف كند ، يا ده روز در محلى بماند ، و نيز كسى كه مردد است كه از وطنش بگذرد يا ده روز در محلى بماند ، اگر از ماندن ده روز يا گذشتن از وطن منصرف شود ، باز هم بايد نماز را تمام بخواند ، ولى اگر باقيمانده راه هر چند با برگشتن هشت فرسخ باشد ، بايد نماز را شكسته

279