الدعوات مىنامد ( مستدرك 12 / 143 ) همينطور كاتب المجتنى * در پايان كتاب ( برگ 217 - رمورخه 25 رجب 992 ) آن را " كتاب مهج الدعوات " مىنامد ، 36 . * * مختصر كتاب ابن حبيب مهج الدعوات 355 .
ابن طاووس در اين تأليف تعدادى از داستانهاى دوره جاهلى و اسلامى را نقل مى كند تا نشان دهد قبول دعا در ماه‌هاى ذى قعده و رجب بيشتر است . احتمالا تأليفى كه اين مختصر آن است " كتاب من استجيب ( يا : استجيبت ) دعوته " ابن حبيب مى باشد ( نك‌ : - › كتاب [ محمد بن حبيب ] ) .
37 . * كتاب المنتقى في ( يا : من ) العوذ والرقى ذريعه 23 / 8 ش 7824 ، الامان 71 / 82 - 83 ، 77 - 78 / 91 ، كشف 136 ، ابن طاووس در كشف مى گويد : اين تأليف موارد استفاده جايز كلمات وتعويذات را بيان مى كند . او مىافزايد كه كتابخانه او چند تأليف در باره اين موضوع دارد . او در الامان 77 - 78 / 91 سفارش مى كند كه مسافران اين تأليف را همراه خود داشته باشند .
اگر بيمارى يا حوادث غير منتظره‌اى براى آنها رخ دهد به آن محتاج خواهند شد . الامان 71 / 82 - 83 مشتمل بر متن تعويذى است كه انسان بايد در عمامه خود بگذارد . به گفته آقا بزرگ ، ميرزا كمالا در مجموعه خود خواندن اين متن را سفارش مى كند و اين

. نام ديگرى آن " المجتنى من ادعية المجتبى " است . نسخه‌اى از آن به شماره 942 در كتابخانه ملى ( فهرست 8 / 438 ) موجود است . نسخه‌هاى ديگرى آن عبارتند از 560 ، 3481 ( كتابت ) 1072 ) ، 4209 ) كتابت 1024 ) مرعشى . نسخه‌هاى 13118 ( كتابت 1062 ) 3404 ( 1098 ) 3267 ( بى تا ) 3403 ( 1300 ) كتابخانه رضوى و نيز نسخه 442 مرعشى . م . در عبارت ابن طاووس نيامده است كه كتاب موارد استفاده تعويذات و . . . را بيان مى كند بلكه مى گويد او كتابي با نام ( المنتقى " در اين باره تأليف كرده اما خود نتوانسته همه موارد ذكر شده را تجربه كند . او به فرزندش توصيه مى كند تا در راستاى طاعت خداوند و جلب رضاى او آنها را تجربه كند آنچه حق است نگاه دارد و آنچه باطل است دور بريزد ( ص 193 چاپ 1412 قم ) .

91