بن حمزه ، كه وى را با على بن موسى الرضا [ ع ] مقايسه مى كند ، گوش مى كرد . [74] موضع ابن طاووس در برابر مغولان چه بوده است ؟ در اين باره مواد اندكى وجود دارد كه بتوان به آنها استناد كرد . در اقبال نسبت به حاكم مغول ( ملك الارض ) تشكر كرده و مى گويد كه براى او دعا خواهد كرد . [75] وى خود را نسبت به تعيينش براى نقابت از سوى هلاكو بى تفاوت مى داند . ابن طاووس يكى از كتابهاى خودش را به توسط صاحب ديوان براى هلاكو فرستاد . [76] بر خلاف ، شاهدى از ابن عنبه ( 828 ) در دست داريم ( با اذعان به اينكه منبعى متأخر است ) كه ابن طاووس در ابتدا بر آن بوده تا اين منصب را نيز نپذيرد اما بعد از اينكه نصير الدين طوسى از قصد وى آگاه شد ، به وى هشدار داد كه اين تصميم منجر به قتل وى خواهد شد . ( 77 ) ابن عنبه د ر تأليف فارسى خود الفصول الفخريه ، مىنويسد كه ابن طاووس توسط هلاكو به اجبار و اكراه نقيب النقبا شد . ( 78 ) اگر

[74] . ابن زهره ، غاية ص 146 ، گر چه گزارشات مربوطه محل رخداد را نمى گويد ، محتملا در بغداد
روى داده است . " مرتبه " بيشتر در مراسم و تشريفات مورد استفاده قرار مى گرفته است . مق‌ :
69 - 51 . pp , 1973 , 41 , REI " , A propos de martaba " , Sadan . J و همان مؤلف در :
1976 , Leiden , Orient medieval - Le mobilier au Proche فهرست ، زير مورد ، بر خلاف
گفته اشپولر ، علوى نقيب موصل كه عده‌اى از مسيحيان به خانه‌اش پناه بردند ابن طاووس نبوده
است .
( 576 . p , 1890 , Paris , Bedjan . P . ed , Chronicon syriacon , Ber Hebraeus )
مق‌ : Strothmann ص 94 ، ( 242 . p , Die Mongolen in Iran )

[75] . اقبال صص 59 / 588 ، 71 / 600 .

[76] . اين عنوان شمس الدين جوينى ( م 683 ) است . نك‌ : دائرة المعارف چ 2 مقاله " جوينى ،
شمس الدين " [ از : Spuler . B ] در آنجا ابن طاووس مىنويسد : العلاء صاحب ديوان المماك
المعظمة الشمسي ( الملاحم والفتن ص 156 / 172 ) ، شايد اين اشاره به برادر جوينى ،
علاء الدين عطاملك ( م 681 ) باشد ، مق‌ : دائرة المعارف چ 2 مقاله جوينى ، علاء الدين از :
( [ Boyle . A . J ] - Barthold . W ) . من به Preiss - Amitai . R . Dr بخاطر اشارات مفيدى كه در
اين باره كرده متشكرم . نيز نك‌ : الشبيبي ، مؤرخ العراق ابن الفوطى ج 2 / 1 ص 230 .
( 77 ) . نامه دانشوران 1 / 176 - 177 به نقل از ابن عنبه در عمده ، مق‌ : الانوار الساطعة ص 116 . اين
مواد در چاپهاى " عمده " كه من ملاحظه كردم نيامده ( بمبئى ، 1318 ، نجف 1380 ، بيروت
1390 ) واحتمالا از نسخه طولانى تر اين تأليف اخذ شده كه گفته مى شود به صورت نسخه
خطى باقى مانده است . مق‌ : دائرة المعارف چ 2 مقاله " ابن عنبه " از [ scarcia amoretti . b ] ;
چاپ بمبئى 1318 داراى متن كوتاه ترى است نه طولانى تر آنطور كه در اين مقاله فرض شده
است .
( 78 ) . ابن عنبه ، فصول الفخريه صص 131 - 132 .

( 74 ) . ابن زهره ، غاية ص 146 ، گر چه گزارشات مربوطه محل رخداد را نمى گويد ، محتملا در بغداد روى داده است . " مرتبه " بيشتر در مراسم و تشريفات مورد استفاده قرار مى گرفته است . مق‌ : 69 - 51 . pp , 1973 , 41 , REI " , A propos de martaba " , Sadan . J و همان مؤلف در : 1976 , Leiden , Orient medieval - Le mobilier au Proche فهرست ، زير مورد ، بر خلاف گفته اشپولر ، علوى نقيب موصل كه عده‌اى از مسيحيان به خانه‌اش پناه بردند ابن طاووس نبوده است . ( 576 . p , 1890 , Paris , Bedjan . P . ed , Chronicon syriacon , Ber Hebraeus ) مق‌ : Strothmann ص 94 ، ( 242 . p , Die Mongolen in Iran ) ( 75 ) . اقبال صص 59 / 588 ، 71 / 600 . ( 76 ) . اين عنوان شمس الدين جوينى ( م 683 ) است . نك‌ : دائرة المعارف چ 2 مقاله " جوينى ، شمس الدين " [ از : Spuler . B ] در آنجا ابن طاووس مىنويسد : العلاء صاحب ديوان المماك المعظمة الشمسي ( الملاحم والفتن ص 156 / 172 ) ، شايد اين اشاره به برادر جوينى ، علاء الدين عطاملك ( م 681 ) باشد ، مق‌ : دائرة المعارف چ 2 مقاله جوينى ، علاء الدين از : ( [ Boyle . A . J ] - Barthold . W ) . من به Preiss - Amitai . R . Dr بخاطر اشارات مفيدى كه در اين باره كرده متشكرم . نيز نك‌ : الشبيبي ، مؤرخ العراق ابن الفوطى ج 2 / 1 ص 230 . ( 77 ) . نامه دانشوران 1 / 176 - 177 به نقل از ابن عنبه در عمده ، مق‌ : الانوار الساطعة ص 116 . اين مواد در چاپهاى " عمده " كه من ملاحظه كردم نيامده ( بمبئى ، 1318 ، نجف 1380 ، بيروت 1390 ) واحتمالا از نسخه طولانى تر اين تأليف اخذ شده كه گفته مى شود به صورت نسخه خطى باقى مانده است . مق‌ : دائرة المعارف چ 2 مقاله " ابن عنبه " از [ scarcia amoretti . b ] ; چاپ بمبئى 1318 داراى متن كوتاه ترى است نه طولانى تر آنطور كه در اين مقاله فرض شده است . ( 78 ) . ابن عنبه ، فصول الفخريه صص 131 - 132 .

31