در چهار مجلد فراهم آورده و براى هر جلد خطبه‌اى ساخته و عنوانى به مجموع آنها داد . اين تأليف كه به نام " كتاب فرحة الناظر وبهجة الخواطر " ناميده مى شود يكى از تأليفات نخستين وى مى باشد . بنابر اين بايد پدر وى ، در وقتى كه او جوان بوده فوت كرده باشد . [13] ديگر اساتيد نخستين وى عبارت بودند از أبو الحسن على به يحيى الخياط ( يا حناط ) السوراوى الحلى كه از او در ربيع الاول 609 اجازه‌اى دريافت كرد [14] و ديگرى حسين بن احمد السوراوى كه زير نظر وى برخى از تأليفات أبو جعفر طوسى را تعلم كرد ، او در جمادى الثاني 609 به ابن طاووس اجازه داد . [15] ابن طاووس از وطن خود به بغداد رفت . اين بعد از ازدواج وى با زهرا خاتون دختر وزير شيعي ناصر بن مهدى ( م 617 ) بود . [16] انديشه اين ازدواج از پدر و مادر وى بود . [17] ابن طاووس به اين ازدواج چندان راغب نبود با اين تصور كه وصلت با اين خانواده

[13] . مق‌ : ابن طاووس ، كتاب فرحة الناظر . اسماعيل بغدادي ، تاريخ در گذاشت موسى را در حدود 620 نوشته بدون ياد از منبع اين تاريخ ( هدية العارفين ، استانبول 1951 - 1955 ج 2 ص 479 ) . تنها چيزى كه با يقين مى توان گفت اين كه والدين ابن طاووس در سال 635 در گذشته بودند . وى در فلاح ( كه آن را در همان سال يا سال پيشين شروع كرده ) اشاره به قبر آنها در نجف كرده و آرزوى خود را براى خاكسپارى در كنار آنها ياد مى كند ( نك‌ : فلاح ص 74 / 71 و از آنجا الانوار الساطعة ص 185 ، مق‌ : كشف المحجة ص 111 ) .
[14] . فلاح السائل صص 14 - 15 / 12 ، 180 / 165 ، اقبال صص 522 / 308 ، 527 / 312 ، جمال الاسبوع ص 23 ، اليقين صص 79 - 80 / 280 . مق‌ : فتح الابواب ص 264 ( لنا منه اجازة بكل ما ويرويه ) . درباره على بن يحيى نك‌ : رياض 4 / 286 - 288 ، الانوار الساطعة صص 118 - 119 .
[15] . فلاح السائل صص 14 / 12 ( و از آنجا : روضات 4 / 333 ) ، 180 / 165 ، اقبال ص 674 / 461 ، جمال الاسبوع ص 23 ، اليقين ص 79 / 280 ( در آنجا تاريخ اجازه جمادى الثاني 607 آمده است ) . درباره حسين بن احمد نك‌ : رياض 2 / 20 - 21 ، الانوار الساطعة 45 - 46 .
[16] كشف المحجة ص 111 . ابن مهدى ( قبل از بركنارى وى توسط خليفه الناصر ) پست‌هاى مهمى در فاصله سالهاى 597 - 604 داشته از جمله وزارت در سال 602 - 604 ، . نك‌ : ابن طقطقى ، الفخري ، بيروت 1386 صص 325 - 326 ، ابن زهره ، غايه صص 62 - 63 ، harmann در كتاب nasir صص 145 - 151 .
[17] . محتملا ابن مهدى اهداف خاص خود را از اين ازدواج داشته ، چرا كه ادعاى علوى بودن وى در معرض ترديد قرار داشته است ( وكان يدعى انه شريف علوى وقد طعن في نسبه ، نك‌ : أبو شامة ص 124 ) ازدواج دختر او در خانواده‌اى معتبر ، تنها مىتوانسته آبرو واعتبار او را بالا برد .

21