جعفر طوسى [5] است كه ابن طاووس غالبا به وى با عنوان " جدى " اشاره مى كند ( ظاهرا بمعناي نياى من نه جد من ) [6] . يكى از اجداد او أبو عبد الله محمد بن اسحاق بن الحسن ( زندگى احتمالا در اوايل قرن چهارم ) از اولين كسانى بوده كه مقام نقابت را در " سوراء " ( سورا ) بر عهده داشته است . [7] او را طاووس مىخواندند از آن روى كه قيافه‌اش زيبا و پاهايش نازيبا بود ( يا بدين دليل كه زيبايى و حماقت در وى جمع شده بود ! ) ، و خانواده وى با همين لقب شهرت يافتند . [8] برخى از اعقاب وى ، بعدا به حله و بغداد مهاجرت كردند . [9] ابن طاووس در حله رشد يافت و تحصيلات آغازين خود را در آنجا گذراند .
روشن است كه وى در سال 602 در حله بوده است . [10] او از نزد پدرش سعد الدين موسى كه ما درباره وى ، تقريبا چيزى نمى دانيم درس خواند ، همانطور كه خود مى گويد : پدر و نيز جد وى ورام ، بيشترين نفوذ را بر وى در سالهاى رشدش داشته اند و به او فضيلت ، تقوى و تواضع را ياد داده اند . [11] پدر او كه " كتاب المقنعه " مفيد [12] را به وى معرفى كرد بايد شخصى با علائق عالمانه باشد . وى در هنگام وفات ، احاديثى را كه جمع آورى كرده و بر صفحات متفرقه نگاشته بود از خود بر جاى گذاشت . ابن طاووس اين مواد را

[5] براى نسبت دقيق نك‌ : بحثي كه در مستدرك الوسائل ، چاپ سنگى ، ج 3 ص 471 ، ذريعه 2 / 310 پاورقى آمده است .
[6] به عنوان مثال نك‌ : فتح الابواب ص 237 ، فلاح السائل صص 14 - 15 / 11 - 12 , 194 / 178 ، اقبال صص 334 / 87 - 88 ( ابن طاووس در آنجا ، طوسى را اين گونه توصيف مى كند : جد پدرم به توسط مادر او .
[7] بحار الانوار 107 / 44 ، روضات 4 / 325 . مق‌ : ياقوت ، البلدان 3 / 278 .
[8] رياض 1 / 73 ، روضات 4 / 325 .
[9] . ابن عنبه ، عمدة الطالب ص 156 . در اينجا اشاره به " سوراء المدينة " است كه ظاهرا اسم ديگرى براى سوراء است .
[10] . مق‌ : فرج المهموم ص 146 .
[11] . كشف المحجة ص 109 .
[12] . اقبال الاعمال ص 334 / 87 ، الانوار الساطعة ص 185 ، نك‌ : - › كتاب المقنعة .

20