گفت همانا از من كارى سر زد و اكنون آمده‌ام تا جان خود را فداى تو كنم آيا معتقدى كه اين جان بازى موجب پذيرفته شدن توبه من خواهد بود ؟ امام حسين فرمود آرى همين توبه تو است بر تو مژده باد كه تو به خواست خداوند متعال در دنيا و آخرت آزادى .
گويند ، عمر بن سعد به غلام خود زيد گفت پرچم را جلو ببر و او پرچم را جلو برد و جنگ در گرفت ، ياران امام حسين ( ع ) پيكار مىكردند و شهيد مىشدند تا آنكه هيچكس جز افراد خانواده آن حضرت با او باقى نماند .
نخستين كس از ايشان كه به ميدان رفت و جنگ كرد على بن حسين كه همان على اكبر است بود و همواره پيكار كرد تا شهيد شد مرة بن منقذ عبدى بر او نيزه زد و او را بر زمين انداخت و سپس شمشيرها او را فروگرفت و شهيد شد . سپس عبد الله پسر مسلم بن عقيل شهيد شد عمرو بن صبح صيداوى بر او تيرى زد و كشته شد . پس از او عدى پسر عبد الله بن جعفر طيار بدست عمرو بن نهشل تميمى شهيد شد و سپس عبد الرحمن پسر عقيل با تير عروة خثعمى شهيد شد ، پس از او برادرش محمد پسر عقيل با تير لقيط بن ناشر جهنى شهيد شد و پس از او قاسم پسر امام حسن ( ع ) با شمشير عمرو بن سعد بن مقبل اسدى شهيد شد ، و پس از او برادرش ابو بكر پسر امام حسن ( ع ) با تير عبد الله بن عقبه غنوى شهيد شد .
گويند چون عباس ( ع ) چنين ديد به برادران خود عبد الله و جعفر و عثمان فرزندان على كه بر همه ايشان درود باد گفت جان من فدايتان قدم پيش نهيد و از سرور خود دفاع كنيد و در راه او كشته شويد ، مادر اين چهار بزرگوار ام البنين عامرى از خاندان وحيد است ، آنان همگى پيش رفتند و روياروى دشمن سر و گردن خويش را سپر بلا قرار دادند . هانى بن ثويب حضرمى بر عبد الله بن على حمله كرد و او را كشت و سپس بر برادرش جعفر بن على ( ع ) هم حمله كرد و او را هم شهيد كرد .
يزيد اصبحى تيرى به عثمان بن على زد و او را شهيد كرد و سپس سر او را جدا كرد و پيش عمر بن سعد آورد و گفت به من پاداش بده عمر گفت پاداش خود را از اميرت عبيد الله بن زياد مطالبه كن .
عباس ( ع ) همچنان پيشاپيش امام حسين ( ع ) ايستاده بود و جنگ مىكرد

303