كه تمام كارهاى او را پسنديده‌ايم و بر هر كارى امين و مورد اعتماد است اگر بگويد نه خواهيم گفت نه و اگر بگويد آرى ما هم خواهيم گفت آرى . [ 246 ] سپس على ( ع ) سخن گفت و فرمود اى بندگان خدا من از هر كسى شايسته ترم كه دعوت به كتاب خدا را بپذيريم ، همچنين شما از ديگران براى اين كار شايسته تريد اما اين قوم از اين كار قصدى جز مكر و فريب ندارند ، جنگ آنان را سخت درمانده كرده است و به خدا سوگند فقط قرآنها را برافراشته‌اند و قصد آنان عمل به قرآن نيست و البته كه براى من سزاوار نيست كه مرا به كتاب خدا دعوت كنند و نپذيرم چگونه ممكن است و حال آنكه ما با آنان براى همين جنگ مىكنيم كه تسليم حكم قرآن شوند .
اشعث گفت اى امير مؤمنان ما امروز هم مانند ديروز تسليم نظر تو خواهيم بود و راى درست اين است كه دعوت آنان را براى اينكه كتاب خدا حكم باشد بپذيريم ، عدى بن حاتم و عمرو بن حمق تمايلى از خود به اين سخنان نشان ندادند و رايى اظهار نكردند .
و چون على ( ع ) موضوع را پذيرفت گفتند كسى پيش اشتر بفرست و پيام بده كه پيش تو برگردد ، اشتر در پهلوى راست مشغول جنگ بود ، على ( ع ) به يزيد بن هانى فرمود پيش اشتر برو و دستور ده تا جنگ را رها كند و پيش من بيايد ، او رفت و پيام را باو داد ، اشتر گفت برگرد و به امير مؤمنان بگو كار جنگ ميان من و مردم اين سوى بالا گرفته و روا نيست كه بازگردم .
يزيد بن هانى به حضور على ( ع ) آمد و خبر آورد و در اين هنگام هياهو و گرد و غبار از محل اشتر برخاست و كوفيان به على ( ع ) گفتند به خدا سوگند خيال نمىكنيم شما او را به جنگ فرمان داده باشى ، فرمود چگونه ممكن است فرمان جنگ داده باشم و حال آنكه با او سخن پنهانى نگفته‌ام و سپس به يزيد فرمود پيش اشتر برو و بگو بازگرد كه فتنه رخ داده است ، يزيد پيش اشتر آمد و باو خبر داد ، اشتر گفت آيا براى برافراشتن قرآنها چنين شده است ؟ گفت آرى ، اشتر گفت

246 - با آنكه در متن اخبار الطوال و هم در ترجمه مرحوم صادق نشات حضين ضبط است ولى ظاهرا حصين ( با صاد بدون نقطه ) صحيح است ، ر . ك ، ابن سعد ، طبقات بخش يكم ج 7 ص 154 ولى فيروزآبادى در قاموس آنرا با ضاد آورده و سخن او حجت است . ( م )

233