معاويه براى جنگ با على ( ع ) نيست ، اكنون به خونخواهى خليفه مظلوم خود قيام كنيد ، همه مردم دعوت شرحبيل را پذيرفتند جز گروهى از پارسايان شهر حمص كه گفتند ما در خانه ها و مسجدهاى خود خواهيم بود و شما در كار خود داناتريد .
چون معاويه مزه دهان مردم شام را دانست و فهميد كه آنان بيعت خواهند كرد به جرير گفت پيش صاحب خود برگرد و باو بگو كه من و مردم شام تقاضاى بيعت با او را نمىپذيرم و اشعارى را كه كعب بن جعيل سروده است براى على ( ع ) نوشت . [ 222 ] « شاميان را مىبينم كه حكومت عراقيان را مكروه مىدارند و مردم عراق هم آنان را ناخوش مىدارند .
هر يك از ايشان دشمن و كينه توز ديگرى است و اين را هم براى خود دين و آيين مىداند .
آنان گويند على ( ع ) امام ماست و ما مىگوييم به پيشوايى پسر هند خوشنوديم . و گفتند چنين مصلحت مىدانيم كه از ما پيروى كنيد و بانان گفتيم مصلحت نمىبينيم كه پيروى كنيم .
هر كس بانچه در دست دارد شاد است و لاغر خود را فربه و پرارزش مىداند .
خرده گيران براى على ( ع ) عيبى نمىتوانند بگويند جز آنكه بدعتگزاران را با خود همراه ساخته است .
او نه از كشتن عثمان خوشنود بود و نه از آن خشمگين نه باين كار امر كرد و نه از آن نهى .
نه از اين كار شاد شد و نه اندوهگين ولى از اين پس ناچار چنين خواهد شد » .
چون على ( ع ) اين اشعار را خواند به نجاشى حارثى [ 223 ] فرمود پاسخ اين

222 - براى اطلاع بيشتر از شرح حال و نمونه هاى شعرى اين شاعر كه مداح و تملقگوى معاويه است ر . ك ، مرزبانى ، معجم الشعراء ، چاپ كرنكو ، قاهره ص 344 و ابن قتيبه ، الشعر و الشعراء ص 543 چاپ بيروت 1969 . ( م ) 223 - قيس بن عمرو بن مالك ، معروف به نجاشى از قبيله بنى حارث بن كعب و مقيم كوفه بوده و او را در جنگهاى دوره خلافت حضرت امير المؤمنين على اشعارى است ر . ك ، ابن قتيبه ، الشعر و الشعراء ص 246 ، بيروت 1969 . ( م )

199