كندى است كسى را پيش او بفرست تا نزد تو آيد و گروهى از اشخاص مورد اعتماد او را بر سر راهش بنشان كه همگان يك زبان باو بگويند على ( ع ) عثمان را كشته است و اين سخنى است كه تمام مردم شام را براى تو جمع مىكند و اگر اين موضوع در دل شرحبيل جاىگير شود هرگز از دل او بيرون نخواهد شد .
معاويه ، يزيد بن اسد و بسر بن ابى ارطاة و سفيان بن عمرو و مخارق بن حارث و حمزة بن مالك و حابس بن سعد و گروه ديگرى را كه مورد قبول و توجه شرحبيل بودند خواست و آنان را بر راه او نشاند و سپس براى شرحبيل نامه نوشت و دستور داد پيش او آيد ، و چون او حركت كرد هر يك از ايشان يكى پس از ديگرى او را در راه ملاقات مىكرد و باو مىگفت كه على ( ع ) عثمان را كشته است و اين موضوع را در دل او پرورش دادند .
هنگامى كه شرحبيل نزديك دمشق رسيد معاويه به بزرگان شام دستور داد از او استقبال كردند ، آنان او را تعظيم كردند و او به هر يك از ايشان كه مىرسيد همين سخن را باو مىگفت و در خلوت هم همين سخن را براى او تكرار مىكردند او خشمگين پيش معاويه آمد و گفت مردم همگان مىگويند پسر ابو طالب عثمان را كشته است به خدا سوگند اگر با او بيعت كنى ترا از شام بيرون خواهيم كرد ، معاويه گفت من هرگز از دستور شما سرپيچى نمىكنم و مخالفت نخواهم كرد و بهر حال من يك نفر از شما هستم ، شرحبيل به معاويه گفت اين مرد يعنى جرير را پيش صاحبش برگردان ، در اين هنگام معاويه دانست كه مردم شام با شرحبيل همراه هستند و به شرحبيل گفت اين كارى كه قصد انجام آنرا دارى بدون رضايت عموم مردم امكانپذير نيست ، اكنون حركت كن و در شهرهاى شام برو و مردم را آگاه كن كه ما در طلب خون خليفه خود عثمان هستيم و با آنان به شرط آنكه ما را نصرت و يارى دهند بيعت كن .
شرحبيل به همه شهرهاى شام يكى پس از ديگرى رفت و به مردم مىگفت اى مردم همانا على ( ع ) عثمان را كشته است و گروهى را كه در اين مورد بر او خشم گرفته‌اند كشته است و بر سرزمينهاى ايشان پيروز شده است و فقط همين سرزمين شما باقى مانده است و على ( ع ) شمشير بر دوش نهاده و گردابهاى مرگ را مىپيمايد و مىخواهد سوى شما آيد و كسى نيرومندتر از

198