جبل بود باتفاق زحر بن قيس جعفى كارهاى آن ديار را اداره مىكردند نامه نوشت و او را به بيعت با خود دعوت فرمود كه پذيرفت و از مردم هم براى على ( ع ) بيعت گرفت و سپس به كوفه آمد .
براى اشعث بن قيس هم چنان نامه اى مرقوم فرمود ، اشعث در تمام مدت حكومت عثمان استاندارى آذربايجان را عهده دار و مقيم آنجا بود . و استاندارى او از مسائلى بود كه مردم در آن باره عثمان را سرزنش مىكردند زيرا عثمان پس از اينكه با او پيوند خويشاوندى سببى پيدا كرده و دختر اشعث را براى پسرش گرفته بود او را بر اين كار گماشته بود و گفته‌اند اشعث كسى است كه تمام سرزمينهاى آذربايجان را گشوده است و او در آذربايجان داراى آثارى بود و كوشش و خيرخواهى كرده بود ، على ( ع ) نامه خود را همراه زياد بن مرحب براى اشعث فرستاد و او هم با على ( ع ) بيعت كرد و به كوفه آمد .
آنگاه على ( ع ) جرير بن عبد الله را نزد معاويه فرستاد و او را به اطاعت از خود دعوت فرمود كه يا بيعت كند يا اعلان جنگ دهد ، اشتر به على ( ع ) گفت كس ديگرى جز او را بفرست كه من از رفتار او ايمن نيستم ولى امير مؤمنان به سخن اشتر توجه نفرمود و جرير نامه را پيش معاويه برد ، هنگامى نزد معاويه رفت كه سران و بزرگان مردم شام پيش او بودند ، نامه را داد و چنين گفت « اين نامه على ( ع ) براى تو است و براى مردم شام كه شما را دعوت كرده است به اطاعت او درآييد كه مردم دو حرم ( مكه و مدينه ) و دو شهر بزرگ كوفه و بصره و هر دو منطقه حجاز و يمن و بحرين و عمان و يمامه و مصر و فارس و جبل و خراسان همگان به اطاعت او در آمده‌اند و جايى جز سرزمين شما باقى نمانده است و اگر سيلى از ناحيه او بر شما جارى شود كشور شما را غرق خواهد كرد . معاويه نامه را گرفت و گشود و خواند و در آن چنين آمده بود .
« بنام خداوند بخشنده مهربان ، از بنده خدا على امير مؤمنان به معاوية بن ابو سفيان ، اما بعد بر تو و مسلمانانى كه نزد تو هستند بيعت من لازم است هر چند من در مدينه بودم و شما در شام ، زيرا همانها كه با ابو بكر و عمر و عثمان كه خداوند از ايشان خشنود بادا بيعت كرده بودند با من هم بيعت كردند و اكنون كسانى كه حاضر بوده‌اند حق اختيار كس ديگرى را ندارند و كسانى كه غايب

194