ميان همراهان خود بخش كرد و براى خود خانه و مسجد ساخت و به عمر خبر رسيد كه سعد بن ابى وقاص در مدخل خانه خود درى نصب كرده است ، به محمد بن مسلمه [ 178 ] دستور داد به كوفه رود و آتش فراهم آورد و آن در را بسوزاند و هماندم برگردد .
محمد بن مسلمه حركت كرد و به كوفه آمد و دستور را اجرا كرد و هماندم برگشت ، و چون به سعد خبر دادند پاسخى نداد و دانست كه فرمان عمر بوده است .
بشر بن ابى ربيعه [ 179 ] اين اشعار را سروده است .
« نيمه شب در حالى كه ستارگان در افق فرومىشدند ياد و خيال اميمه بسراغ من آمد .
در آن هنگام در صحراى عذيب بوديم و ميان من و معشوق فاصله بود و جايگاه ما دور افتاده بود .
خيال اميمه به ديدار غريب دور افتاده اى آمد كه تمام ثروت او فقط اسبى گزيده است و شمشيرى دو لبه و تيز .
ناقه من به دروازه قادسيه رسيد در حالى كه سعد بن ابى وقاص فرمانده من بود . خدايت هدايت فرمايد بياد آور هنگامى را كه شمشيرهاى ما در قادسيه فرود مىآمد و حمله ها براى ما اميدواركننده بود . بياد آر شامگاهى را كه دشمن دوست مىداشت اگر بتواند از پرندگان بال عاريه گيرد و بگريزد .
هر گاه لشكرى از ايشان بسوى ما حمله مىآورد لشكرى ديگر هم از پى آن چون كوهى فرامىرسيد .
من چنان آنان را شمشير مىزدم كه جمع ايشان پراكنده شد و سخت نيزه مىزدم كه من در نيزه زدن كارآزموده‌ام .
ابو ثور عمرو و هاشم و قيس و نعمان جوانمرد و جرير شاهد و گواه بودند » .

178 - محمد بن مسلمه از بزرگان انصار و شركتكنندگان در بدر و احد و جنگهاى ديگر غير از تبوك ، مورد علاقه شديد ابو بكر و عمر و درگذشته صفر 46 هجرت در هفتاد و هفت سالگى ، ر . ك ، طبقات ابن سعد ص 443 چاپ بيروت . ( م ) 179 - به شرح حال اين شاعر دست نيافتم ، راهنمايى اهل علم و ادب مايه سپاس خواهد بود . ( م )

158