بالاخره پا در ميانى براى حل مشكلاتى كه معمولًا در اين موارد بدون وساطت ديگران انجام‌پذير نيست، فراهم سازيد. [1]

'''إنْكَدَرَتْ:'''

{{(آیه):وَإِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ}}

{{صورتی:«انْكَدَرَتْ»}} از مادّه‌{{صورتی: «انْكِدار»}} به معناى‌{{صورتی: «سقوط كردن و پراكنده شدن»}} است؛ و از ريشه‌{{صورتی: «كدورت»}} به معناى‌{{صورتی: «تيرگى و تاريكى»}} است. و جمع ميان هر دو معنا در آيه امكان‌پذير است؛ چرا كه در آستانه قيامت، ستارگان هم، فروغ و روشنايى خود را از دست مى‌دهند، و هم پراكنده مى‌شوند و سقوط مى‌كنند و نظام جهان بالا درهم مى‌ريزد. [2]

'''أَنْكَر:'''

{{(آیه):إِنَّ أَنْكَرَ الأَصْواتِ}}

{{صورتی:«أَنْكَر»}} افعل تفضيل است و گرچه معمولًا افعل تفضيل، در مورد مفعول نمى‌آيد ولى در باب عيوب به طور نادر اين صيغه آمده است ({{صورتی: «أَنْكَر»}} افعل تفضيل از{{صورتی: «منكر»}} است). [3]

'''أَنّى‌:'''

{{(آیه):فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ}}

{{صورتی:«أَنّى‌»}} از اسماء شرط است و غالباً به معناى‌{{صورتی: «مَتى‌»}} كه به معناى زمان است استعمال مى‌شود؛ و در اين صورت آن را{{صورتی: «أَنّى‌»}} زمانيه مى‌گويند. و گاهى نيز به معناى مكان است.

اگر{{صورتی: «أَنّى‌»}} در آيه، زمانيه باشد، توسعه زمانى مسأله آميزش جنسى را بيان مى‌كند، يعنى در هر ساعتى از شب و روز مجاز هستيد و اگر مكانيه باشد، توسعه در مكان و چگونگى انواع آميزش است؛ گاهى، به معناى‌{{صورتی: «أَين»}} (كجا) و گاه به معناى‌{{صورتی: «كَيْف»}} (چگونه) نيز مى‌آيد. [4]

'''أَوَّاب:'''

{{(آیه):كَانَ لِلْأَوَّابينَ غَفُوراً}}

{{صورتی:«أَوَّاب»}} از مادّه‌{{صورتی: «أَوْب»}} (بر وزن قوم) بازگشت توأم با اراده را مى‌گويند؛ در حالى كه رجوع، هم به بازگشت با اراده گفته مى‌شود و هم بى‌اراده. به همين دليل، به‌{{صورتی: «توبه»، «اوبه»}} گفته مى‌شود؛ چون حقيقت توبه بازگشت توأم با اراده به سوى خداست.

و از آنجا كه‌{{صورتی: «أَوَّاب»}} صيغه مبالغه است، به كسى گفته مى‌شود كه هر لحظه از او خطايى سر زند، به سوى پروردگار باز مى‌گردد.

اين احتمال نيز وجود دارد كه ذكر صيغه مبالغه، اشاره به تعدد عوامل بازگشت و

[1]سوره نور: 32؛[https://lib.eshia.ir/27575/14/489/أَوَّاب مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج14، ص489.]

[2]سوره تكوير: 2؛[https://lib.eshia.ir/27575/26/181/إنْكَدَرَتْ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج26، ص181.]

[3]سوره لقمان: 19؛[https://lib.eshia.ir/27575/17/66/أَنْكَر مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج17، ص66.]

[4]سوره بقره: 223؛[https://lib.eshia.ir/27575/2/171/أَنّى‌ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج2، ص171.]؛سوره زمر: 6؛[https://lib.eshia.ir/27575/19/405/أَنّى‌ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج19، ص405.]