نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 639
{{صورتی:«يُحْبَرُون»}} از مادّه{{صورتی: «حبر»}} (بر وزن قشر) به معناى اثر جالب و خوب است، و به حالت شادى و سرورى كه آثار
آن در چهره ظاهر گردد، نيز گفته مىشود، و از آنجا كه قلب بهشتيان چنان مالامال از
شادى و سرور است كه آثار آن در تمام وجودشان ظاهر مىگردد، اين تعبير در مورد آنها
به كار رفته است. [1]
'''يُحَرِّفُونَ:'''
{{(آیه):يُحَرِّفُونَ
الْكَلِمَ}}
{{صورتی:«يُحَرِّفُونَ»}} از مادّه{{صورتی: «تَحريف»}} فعل مضارع و دالّ بر استمرار است و اين مىرساند كه آنها همواره كلمات الهى
را تحريف مىنمودند. [2]
'''يَحْسَبُ:'''
{{(آیه):أَ يَحْسَبُ
الإِنْسانُ}}
تعبير به{{صورتی: «يَحْسَبُ»}} (از مادّه{{صورتی: «حسبان»}} به معناى گمان) اشاره به اين است كه اين منكران هرگز به گفته خود ايمان نداشتند،
بلكه تنها بر پندار و گمانهاى واهى و بىاساس تكيه مىكردند. [3]
'''يُحْشَرُون:'''
{{(آیه):رَبِّهِمْ
يُحْشَرُونَ}}
{{صورتی:«يُحْشَرُون»}} از مادّه{{صورتی: «حشر»}} به معناى «جمع» است، ولى معمولًا در قرآن به اجتماع در روز قيامت گفته
مىشود، مخصوصاً هنگامى كه به ضميمه «الى رَبِّهِمْ» بوده باشد. [4]
'''يَحُضُّ:'''
{{(آیه):وَ لا يَحُضُّ
عَلى طَعَامِ الْمِسْكِينِ}}
{{صورتی:«يَحُضُّ»}} از مادّه{{صورتی: «حَضّ»}} به معناى تحريض و ترغيب ديگران بر چيزى است، «راغب» در «مفردات» مىگويد:{{صورتی: «حَصّ»}} تشويق در حركت
و سير است، ولى «حَضّ» چنين نيست. از آنجا كه «يَحُضُّ» و «يَدُعُّ» به صورت فعل
«مضارع» آمده، نشان مىدهد اين كار مستمر آنها در مورد يتيمان و مستمندان است. [5]
'''يحموم:'''
{{(آیه):وَ ظِلٍّ مِّن
يَحْمُومٍ}}
{{صورتی:«حميم»}} به معناى شىء داغ و{{صورتی: «يحموم»}} از همين ماده است و در اينجا به تناسب{{صورتی: «ظلّ»}} (سايه) به «دود
غليظ و سياه و داغ» تفسير شده است. [6]
'''يَختانُون:'''
{{(آیه):يَخْتانُونَ
أَنْفُسَهُمْ}}
{{صورتی:«يَختانُون»}} از مادّه{{صورتی: «إِختيان- خيانة»}} فعل مضارع است و دلالت بر استمرار دارد. [7]
'''يَخْرُصُونَ:'''
{{(آیه):هُمْ إِلَّا
يَخْرُصُونَ}}
{{صورتی:«يَخْرُصُونَ»}} از مادّه{{صورتی: «خرص»}} (بر وزن ترس)، در اصل، به معناى تخمين زدن
[1]سوره روم: 15؛[https://lib.eshia.ir/27575/16/400/يَخْرُصُونَ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج16، ص400.]
[2]سوره مائده: 13؛[https://lib.eshia.ir/27575/4/399/يُحَرِّفُونَ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج4، ص399.]
[3]سوره قيامت: 3؛[https://lib.eshia.ir/27575/25/282/يَحْسَبُ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج25، ص282.]
[4]سوره انعام: 38؛[https://lib.eshia.ir/27575/5/279/يُحْشَرُون مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج5، ص279.]
[5]سوره ماعون: 3؛[https://lib.eshia.ir/27575/27/384/يَحُضُّ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج27، ص384.]
[6]سوره واقعه: 43؛[https://lib.eshia.ir/27575/23/239/يحموم مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج23، ص239.]
[7]سوره نساء: 107؛[https://lib.eshia.ir/27575/4/153/يَختانُون مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج4، ص153.]
نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 639