responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 1  صفحه : 634

آمده است و در آيه مورد بحث، كنايه زيبايى از اين مطلب است كه: خداوند شما را تنها نمى‌گذارد و اجر و پاداش اعمالتان را همراه شما مى‌كند. [1]

'''يَتَسائَلُون:'''

{{(آیه):بَعْضٍ يَتَسآءَلُونَ}}

{{صورتی:«يَتَسائَلُون»}} از مادّه‌{{صورتی: «سؤال»}} به معناى پرسش كردن از يكديگر است، اشاره به اين كه: هر كدام از بهشتيان از دوستان خود سؤال مى‌كنند، و وضع گذشته آنها را جويا مى‌شوند؛ چرا كه يادآورى اين مسائل، و نجات از آن همه درد و رنج، و رسيدن به اين همه مواهب، خود نيز لذتى است، درست همانطور كه انسان هنگامى كه از سفر خطرناكى باز مى‌گردد، و در محيط امن و امان مى‌نشيند، با همسر و فرزندان خود، وضع گذشته را گفتگو كرده و از نجاتشان اظهار خوشحالى مى‌كنند. [2]

'''يَتَسَلَّلُون:'''

{{(آیه):يَتَسَلَّلُونَ مِنْكُمْ}}

{{صورتی:«يَتَسَلَّلُون»}} از مادّه‌{{صورتی: «تسلّل»}} در اصل به معناى بر كندن چيزى است، مثلًا گفته مى‌شود:{{صورتی: سَلَّ السَّيْفَ مِنَ الْغِمْد:}} «يعنى شمشير را از غلاف كشيد» و معمولًا به كسانى كه مخفيانه و به طور قاچاقى از جايى مى‌گريزند،{{صورتی: «مُتَسَلِّلُون»}} گفته مى‌شود. [3]

'''يَتَغامَزُونَ:'''

{{(آیه):بِهِمْ يَتَغامَزُونَ}}

{{صورتی:«يَتَغامَزُونَ»}} از مادّه‌{{صورتی: «غمز»}} (بر وزن طنز) به معناى اشاره با چشم و دست به چيزى است كه مورد عيبجوئى است، و گاه اين واژه به معناى هرگونه عيبجوئى به كار مى‌رود هر چند با زبان باشد، و تعبير به‌{{صورتی: «تَغامُز»}} (از باب تفاعل) دليل بر اين است كه همه آنها در مقابل يكديگر در اين كار شركت داشتند، هر يك با اشاره به ديگرى چيزى مى‌گفت كه همه استهزاءآميز بود. [4]

'''يَتَفَطَّرْنَ:'''

{{(آیه):يَتَفَطَّرْنَ مِن فَوْقِهِنَّ}}

{{صورتی:«يَتَفَطَّرْنَ»}} از مادّه‌{{صورتی: «فَطْر»}} (بر وزن سطر) در اصل به معناى شكاف از طول است. [5]

'''يَتَفَيَّؤُا:'''

{{(آیه):مِن شَيْ‌ءٍ يَتَفَيَّؤُا}}

{{صورتی:«يَتَفَيَّؤُا»}} از مادّه‌{{صورتی: «فَيى‌ء»}} به معناى بازگشت و رجوع است.

بعضى گفته‌اند: عرب سايه موجودات را به هنگام صبحگاهان،{{صورتی: «ظِلّ»}} مى‌نامد و در عصرگاهان‌{{صورتی: «فَيى‌ء»،}} و اگر مى‌بينيم به قسمتى از غنائم و اموال «فيى‌ء» گفته‌

[1]سوره محمّد: 35؛[https://lib.eshia.ir/27575/21/509/يَتَفَيَّؤُا مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج21، ص509.]

[2]سوره طور: 25؛[https://lib.eshia.ir/27575/22/450/يَتَسائَلُون مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج22، ص450.]

[3]سوره نور: 63؛[https://lib.eshia.ir/27575/14/604/يَتَسَلَّلُون مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج14، ص604.]

[4]سوره مطففين: 30؛[https://lib.eshia.ir/27575/26/296/يَتَغامَزُونَ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج26، ص296.]

[5]سوره شورى‌: 5؛[https://lib.eshia.ir/27575/20/372/يَتَفَطَّرْنَ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج20، ص372.]

نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 1  صفحه : 634
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست