'''هَدْى:'''

{{(آیه):وَ الْهَدْيَ وَ الْقَلائِدَ}}

{{صورتی:«هَدْى»}} از مادّه‌{{صورتی: «هِداية»}} به معناى قربانى‌هاى بى‌نشان در مراسم حج و عمره است. [1]

'''هذِهِ الْقَرْيَةِ:'''

{{(آیه):هذِهِ الْقَرْيَةِ}}

تعبير به‌{{صورتی: «هذِهِ الْقَرْيَةِ»}} (اين آبادى) دليل بر اين است كه شهرهاى قوم لوط در مجاورت سرزمين ابراهيم عليه السلام بود. [2]

'''هَشِيم:'''

{{(آیه):فَأَصْبَحَ هَشِيماً}}

{{صورتی:«هَشِيم»}} از مادّه‌{{صورتی: «هشم»}} (بر وزن خشم) در اصل، به معناى شكستن اشياء سست است؛ مانند گياهان. لذا به گياهان خرد شده كه صاحبان گوسفندان براى آنها مى‌كوبند و آماده مى‌كنند، «هشيم» گفته مى‌شود، و گاه به گياهان خشكى تفسير شده كه زير دست و پاى حيوانات در آغل كوبيده مى‌شود. [3]

'''هَضْم، هَضِيم:'''

{{(آیه):ظُلْماً وَ لا هَضْماً}}

{{صورتی:«هَضْم»}} در لغت به معناى‌{{صورتی: «نقص»}} است، و اگر جذب شدن غذا را به بدن هضم مى‌گويند، به خاطر آن است كه غذا ظاهراً

[1]سوره مائده: 97؛[https://lib.eshia.ir/27575/5/116/هَدْى مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج5، ص116.]

[2]سوره عنكبوت: 31؛[https://lib.eshia.ir/27575/16/276/هذِهِ الْقَرْيَةِ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج16، ص276.]

[3]سوره كهف: 45؛[https://lib.eshia.ir/27575/12/485/هَشِيم مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج12، ص485.]؛سوره قمر: 31؛[https://lib.eshia.ir/27575/23/67/هَشِيم مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج23، ص67.]