براى پذيرايى ميهمان آماده مى‌شود و بعضى گفته‌اند: نخستين چيزى كه به وسيله آن از مهمان پذيرايى مى‌شود- همانند شربت يا ميوه‌اى است كه در آغاز ورود براى ميهمان مى‌آورند.

اين تعبير در سوره‌{{صورتی: «صافات»}} نشان مى‌دهد كه بهشتيان همچون ميهمان‌هاى عزيز و محترم پذيرايى مى‌گردند.

و در هر حال، اين تعبير لطيف و زيبا در سوره‌{{صورتی: «فصلت»،}} نشان مى‌دهد كه مؤمنان با استقامت، همه ميهمان خدايند و بهشت ميهمانسراى اللَّه است، و نعمت‌هايش وسائل پذيرايى دوستان خدا.

اما در مورد سوره‌{{صورتی: «واقعه»}} بديهى است دوزخيان نه ميهمانند، و نه «زقوم» و «حميم» وسيله پذيرايى محسوب مى‌شود، بنابراين يك نوع طعنه بر آنها است، تا حساب كنند وقتى پذيرايى آنها چنين باشد، واى به حال مجازات و كيفر آنان! [1]

'''نزول:'''

{{(آیه):أَنْزَلْنآ إِلَيْكَ آياتِ}}

{{صورتی:«نزول»}} به معناى (فرود آمدن) در مورد قرآن مجيد، به اين معنا نيست كه مثلًا خداوند مكانى در آسمان‌ها دارد و قرآن را از آن محل بالا فرو فرستاده است، بلكه اين تعبير اشاره به علوّ مقامى و معنوى پروردگار است. [2]

'''نسب:'''

{{(آیه):فَجَعَلَهُ نَسَباً وَ صِهْراً}}

منظور از{{صورتی: «نسب»}} پيوندى است كه در ميان انسان‌ها از طريق زاد و ولد به وجود مى‌آيد، مانند ارتباط پدر و فرزند، يا برادران به يكديگر.

اما منظور از{{صورتی: «صهر»}} كه در اصل به معناى‌{{صورتی: «داماد»}} است، پيوندهايى است كه از اين طريق ميان دو طايفه بر قرار مى‌شود، مانند پيوند انسان با نزديكان همسرش، و اين دو، همان چيزى است كه فقهاء در مباحث نكاح از آن تعبير به‌{{صورتی: «نسب»}} و{{صورتی: «سبب»}} مى‌كنند. در قرآن مجيد، در سوره «نساء» به هفت مورد از محارم كه از طريق نسب به وجود مى‌آيند اشاره شده (مادر، دختر، خواهر، عمه، خاله، دختر برادر و دختر خواهر) و به چهار مورد از موارد سبب و صهر (دختر همسر، مادر همسر، همسر فرزند، و همسر پدر). [3]

'''نَسْتَنْسِخُ:'''

{{(آیه):إِنَّا كُنَّا نَسْتَنْسِخُ}}

{{صورتی:«نَسْتَنْسِخُ»}} و{{صورتی: «استنساخ»}} در اصل از{{صورتی: «نسخ»}} گرفته شده، كه به معناى زائل كردن چيزى به‌

[1]سوره آل عمران: 198؛[https://lib.eshia.ir/27575/3/294/نَسْتَنْسِخُ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج3، ص294.]؛سوره كهف: 102؛[https://lib.eshia.ir/27575/12/602/نَسْتَنْسِخُ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج12، ص602.]؛سوره صافات: 62؛[https://lib.eshia.ir/27575/19/83/نَسْتَنْسِخُ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج19، ص83.]؛ فصلت، آيه 32 (ج 20، ص 294)؛سوره واقعه: 56؛[https://lib.eshia.ir/27575/23/248/نَسْتَنْسِخُ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج23، ص248.]

[2]سوره بقره: 99؛[https://lib.eshia.ir/27575/1/423/نزول مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج1، ص423.]

[3]سوره فرقان: 54؛[https://lib.eshia.ir/27575/15/145/نسب مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج15، ص145.]