responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 1  صفحه : 525

ناپايدار محل خود را به زودى ترك مى‌گويند، اين كلمه به معناى ناپايدار نيز به كار مى‌رود، و{{صورتی: «وديعه»}} را از اين نظر «وديعه» مى‌گويند كه بايد محل خود را ترك گويد و به دست صاحب اصلى باز گردد.

و يا از آنجا كه امور ناپايدار رها مى‌شوند، و به حالت اول باز مى‌گردند، به هر امر ناپايدار، «مُسْتَوْدَع» گفته مى‌شود؛ «وديعه» را نيز به خاطر اين كه سرانجام بايد محل خود را رها كند، و به صاحب اصلى باز گردد «وديعه» گفته‌اند. [1]

'''مسجور:'''

{{(آیه):وَ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ}}

براى‌{{صورتی: «مسجور»}} از مادّه‌{{صورتی: «سَجْر»}} دو معنا در لغت ذكر شده: يكى «برافروخته» و ديگرى «مملوّ».{{صورتی: «راغب»}} در{{صورتی: «مفردات»}} مى‌گويد:

{{صورتی:«سجر»}} (بر وزن فجر) به معناى شلعه‌ور ساختن آتش است. [2]

'''مُسَحَّر:'''

{{(آیه):أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ}}

{{صورتی:«مُسَحَّر»}} از مادّه‌{{صورتی: «سحر»}} به معناى كسى است كه مسحور شده باشد. آنها معتقد بودند كه ساحران گاه از طريق سحر، عقل و هوش افراد را از كار مى‌اندازند، اين سخن را نه تنها به حضرت صالح عليه السلام گفتند كه به گروهى ديگر از پيامبران نيز اين تهمت را وارد ساختند، حتى به پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله، چنان كه در آيه 8 سوره «فرقان» مى‌خوانيم:

{{صورتی:إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلًا مَسْحُوراً:}} «ستمگران گفتند: شما تنها از مردى پيروى مى‌كنيد كه بر اثر مسحور شدن، عقل خود را از دست داده است»! [3]

'''مَسحُور:'''

در بيان معناى‌{{صورتی: «مَسْحُور»}} مفسران دو تفسير گفته‌اند: بعضى آن را به معناى‌{{صورتی: «ساحر»}} دانسته‌اند به شهادت آيات ديگر قرآن كه مى‌گويد: فرعون و فرعونيان همه جا او را متهم به ساحر بودن كردند. و آمدن اسم مفعول به معناى فاعل در لغت عرب شبيه و نظير دارد مانند{{صورتی: «مَشْئُوم»}} به معناى‌{{صورتی: «شائم»}} كسى كه مايه بدبختى است، و{{صورتی: «ميمون»}} به معناى‌{{صورتی: «يامن»}} كسى كه مايه خوشبختى است.

ولى جمعى ديگر از مفسران «مَسْحُور» را به همان معناى مفعولى واگذاشته‌اند، به معناى كسى كه سحر در او اثر گذاشته، چنان كه از آيه 39 «ذاريات» استفاده مى‌شود كه هم نسبت سحر به او دادند و هم جنون.

به هر حال اين روش هميشگى مستكبران است كه مردان الهى را به خاطر نوآوريها،

[1]سوره انعام: 98؛[https://lib.eshia.ir/27575/5/456/مَسحُور مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج5، ص456.]؛سوره هود: 6؛[https://lib.eshia.ir/27575/9/32/مَسحُور مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج9، ص32.]

[2]سوره طور: 6؛[https://lib.eshia.ir/27575/22/425/مسجور مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج22، ص425.]

[3]سوره شعراء: 153؛[https://lib.eshia.ir/27575/15/337/مُسَحَّر مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج15، ص337.]

نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 1  صفحه : 525
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست