در مواقعى به انسان دست مى‌دهد كه نيروى جبران مشكلات و شكست‌ها را از دست داده، گويى از توانايى و قدرت برهنه شده است. [1]

'''مُحْصَنَات:'''

{{(آیه):الْمُحْصَنَاتُ مِنَ النِّسآءِ}}

{{صورتی:«مُحْصَنَات»}} جمع‌{{صورتی: «مُحصَنة»}} از مادّه‌{{صورتی: «حصن»}} به معناى قلعه و دژ است، و به همين مناسبت به زنان شوهردار و همچنين زنان عفيف و پاكدامن كه از آميزش جنسى با ديگران خود را حفظ مى‌كنند و يا در تحت حمايت و سرپرستى مردان قرار دارند «محصَنة» گفته مى‌شود.

اين واژه گاهى به زنان آزاد در مقابل كنيزان نيز گفته شده؛ زيرا آزادى آنها در حقيقت به منزله حريمى است كه به دور آنها كشيده شده است و ديگرى حق نفوذ در حريم آنان بدون اجازه آنها را ندارد. [2]

'''مُحَصَّنَة:'''

{{(آیه):في‌ قُرىً مُّحَصَّنَةٍ}}

{{صورتی:«مُحَصَّنَة»}} از مادّه‌{{صورتی: «حصن»}} (بر وزن جسم) به معناى دژ مى‌باشد، بنابراين «قرى محصّنه» به آباديهايى گفته مى‌شود كه به وسيله برج و بارو يا كندن خندق يا موانع ديگر از هجوم دشمن در امان است. [3]

'''مُحْصِنينَ:'''

{{(آیه):مُّحْصِنينَ غَيْرَ مُسافِحِينَ}}

{{صورتی:«مُحْصِنينَ»}} از مادّه‌{{صورتی: «حِصْن»}} در آيه فوق اشاره به حال مردان است به معناى عفيفان. [4]

'''محكم:'''

{{(آیه):مِنْهُ آياتٌ مُّحْكَمَاتٌ}}

{{صورتی:«محكم»}} در اصل از{{صورتی: «احكام»}} به معناى ممنوع ساختن، گرفته شده است و به همين دليل، به موجودات پايدار و استوار، «محكم» مى‌گويند؛ زيرا عوامل انحرافى را مى‌زدايند.

و نيز سخنان روشن و قاطع كه هر گونه احتمال خلاف را از خود دور مى‌سازد محكم مى‌گويند: ( «راغب» در «مفردات» مى‌گويد: حكم (و حكمه) در اصل به معناى منع است).

و ظاهر اين است كه «محكم» در سوره‌{{صورتی: «محمّد»}} به همان معناى مستحكم و استوار و قاطع و خالى از هر گونه ابهام است كه گاه در مقابل آن،{{صورتی: «متشابه»}} قرار مى‌گيرد، و البته آيات جهاد، چون معمولًا از قاطعيت فوق العاده‌اى برخوردار است تناسب بيشترى با

[1]سوره اسراء: 29؛[https://lib.eshia.ir/27575/12/109/محكم مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج12، ص109.]

[2]سوره نساء: 24؛[https://lib.eshia.ir/27575/3/422/مُحْصَنَات مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج3، ص422.]

[3]سوره حشر: 14؛[https://lib.eshia.ir/27575/23/540/مُحَصَّنَة مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج23، ص540.]

[4]سوره نساء: 24؛[https://lib.eshia.ir/27575/3/424/مُحْصِنينَ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج3، ص424.]