به معناى‌{{صورتی: «اعتدال»}} تفسير كرده‌اند كه جمع ميان اين دو معنا بعيد است. [1]

'''إسْتَكَانُوا:'''

{{(آیه):فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ}}

{{صورتی:«اسْتَكَانُوا»}} از مادّه‌{{صورتی: «سكون»}} به معناى ساكن شدن در هيئت خضوع و خشوع است كه در اين صورت از باب‌{{صورتی: «افتعال»}} خواهد بود كه در اصل‌{{صورتی: «استكنوا»}} بوده، فتحه كاف اشباع و تبديل به الف و در نتيجه‌{{صورتی: «اسْتَكَانُوا»}} شده است. بعضى گفته‌اند: از مادّه‌{{صورتی: «كون»}} از باب‌{{صورتی: «استفعال»}} به معناى طلب استقرار در مكان توأم با خضوع و خشوع مى‌باشد. به هر حال، حالت تواضع بنده را در برابر پروردگار منعكس مى‌كند و اين كه بعضى آن را به معناى دعا ذكر كرده‌اند، به خاطر آن است كه دعا كردن يكى از مصاديق خضوع و تواضع است.

احتمال سومى نيز وجود دارد كه از مادّه‌{{صورتی: «كين»}} (بر وزن عين) از باب‌{{صورتی: «استفعال»}} باشد؛ زيرا اين ماده به معناى خضوع آمده است. و تمام اين معانى قريب الافق مى‌باشند. [2]

'''إستماع:'''

{{(آیه):إِنَّا مَعَكُمْ مُّسْتَمِعُونَ}}

{{صورتی:«استماع»}} از مادّه‌{{صورتی: «سمع»}} به معناى گوش دادن توأم با توجّه است. [3]

'''إسْتَوى‌:'''

{{(آیه):ثُمَّ اسْتَوَى‌}}

{{صورتی:«اسْتَوى‌»}} از مادّه‌{{صورتی: «استواء»}} گرفته شده كه در لغت به معناى تسلط، احاطه كامل و قدرت بر خلقت و تدبير و كمال خلقت و اعتدال آن است؛ و در اصل به معناى‌{{صورتی: «اعتدال يا مساوات»}} دو چيز با يكديگر است. ولى به طورى كه بعضى از ارباب لغت و مفسران گفته‌اند، اين ماده هنگامى كه با{{صورتی: «عَلى‌»}} متعدى شود، به معناى‌{{صورتی: «استيلاء و سلطه بر چيزى»}} است؛ مانند:{{صورتی: الرَّحْمنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى‌:}} «خداوند بر عرش استيلاء دارد». و هنگامى كه با{{صورتی: «إِلى‌»}} متعدى شود، به معناى‌{{صورتی: «قصد»}} مى‌آيد؛ مانند آيه مورد بحث كه مى‌فرمايد:{{صورتی: ثُمَّ اسْتَوى‌ إِلَى السَّمَاءِ:}} «سپس اراده آفرينش آسمان كرد». [4]

'''إسْتَهْوَتْهُ:'''

{{(آیه):كَالَّذِي اسْتَهْوَتْهُ}}

{{صورتی:«اسْتَهْوَتْهُ»}} از مادّه‌{{صورتی: «هوى»}} به معناى وادار كردن كسى به پيروى از هوا و هوس است. [5]

[1]سوره فصلت: 30؛[https://lib.eshia.ir/27575/20/288/%%% مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج20، ص288.]

[2]سوره مؤمنون: 76؛[https://lib.eshia.ir/27575/14/309/إسْتَكَانُوا مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج14، ص309.]

[3]سوره شعراء: 15؛[https://lib.eshia.ir/27575/15/223/إستماع مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج15، ص223.]

[4]سوره بقره: 29؛[https://lib.eshia.ir/27575/1/204/إسْتَوى‌ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج1، ص204.]؛سوره قصص: 14؛[https://lib.eshia.ir/27575/16/51/إسْتَوى‌ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج16، ص51.]؛ فصلت، آيه 11 (ج 20، 246)

[5]سوره انعام: 71؛[https://lib.eshia.ir/27575/5/369/إسْتَهْوَتْهُ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج5، ص369.]