است؛ سپس به فرزندان- مخصوصاً نوه‌ها- و شاخه‌هاى يك فاميل،{{صورتی: «سبط و اسباط»}} گفته شده است.

در اينجا منظور از{{صورتی: «أَسْباط»}} همان تيره‌هاى بنى‌اسرائيل است كه هر كدام از يكى از فرزندان يعقوب عليه السلام منشعب شده بودند. [1]

'''أَسْبَغ:'''

{{(آیه):وَ أَسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ}}

{{صورتی:«أَسْبَغ»}} از مادّه‌{{صورتی: «سَبْغ»}} (بر وزن صبر) در اصل به معناى پيراهن، يا زره گشاد و وسيع و كامل است؛ سپس به نعمت گسترده و فراوان نيز اطلاق شده است. [2]

'''إستباق:'''

{{(آیه):وَ اسْتَبَقَا الْبابَ}}

{{صورتی:«استباق»}} از مادّه‌{{صورتی: «سبق»}} در لغت به معناى سبقت گرفتن دو يا چند نفر از يكديگر است. [3]

'''إِسْتَبْرَق:'''

{{(آیه):إِسْتَبْرَقٍ مُّتَقابِلينَ}}

{{صورتی:«إِسْتَبْرَق»}} به معناى پارچه‌هاى ابريشمى ضخيم است. و جمعى از اهل لغت و مفسران، آن را معرب كلمه فارسى‌{{صورتی: «استبر يا ستبر»}} (به معناى ضخيم) مى‌دانند. اين احتمال نيز هست كه ريشه آن عربى باشد و از{{صورتی: «برق»}} (به معناى تلألؤ) گرفته شده باشد؛ به خاطر درخشندگى خاصى كه اين گونه پارچه‌ها دارد. [4]

'''إستبشار:'''

{{(آیه):يَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ}}

{{صورتی:«استبشار»}} از مادّه‌{{صورتی: «بشر»}} به معناى خوشحال شدن بر اثر دريافت بشارت يا مشاهده نعمتى براى خود يا دوستان است و به معناى بشارت دادن نيست. [5]

'''إسْتَحَقَّ:'''

{{(آیه):اسْتَحَقَّ عَلَيْهِمُ}}

{{صورتی:«اسْتَحَقَّ»}} از مادّه‌{{صورتی: «حق»}} در اينجا به قرينه كلمه‌{{صورتی: «إثْم»}} (گناه) همان جرم و تجاوز به حق ديگرى است. [6]

'''إستحوذ:'''

{{(آیه):قالُوا أَ لَمْ نَسْتَحْوِذْ}}

{{صورتی:«استحوذ»}} در اصل، از مادّه‌{{صورتی: «حوذ»}} به معناى قسمت عقب ران‌هاى شتر است؛ و چون به هنگامى كه ساربان مى‌خواهد شتر را به سرعت براند در پشت سر او قرار گرفته، به ران و پشت او مى‌زند تا به سرعت حركت كند. كلمه‌{{صورتی: «استحواذ»}} به معناى سوق دادن، تحريك كردن توأم با تسلط و استيلا آمده و

[1]سوره اعراف: 160؛[https://lib.eshia.ir/27575/6/485/إستحوذ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج6، ص485.]

[2]سوره لقمان: 20؛[https://lib.eshia.ir/27575/17/75/أَسْبَغ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج17، ص75.]

[3]سوره يوسف: 25؛[https://lib.eshia.ir/27575/9/453/إستباق مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج9، ص453.]

[4]سوره دخان: 53؛[https://lib.eshia.ir/27575/21/224/إِسْتَبْرَق مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج21، ص224.]؛سوره رحمن: 54؛[https://lib.eshia.ir/27575/23/177/إِسْتَبْرَق مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج23، ص177.]؛سوره انسان: 21؛[https://lib.eshia.ir/27575/25/350/إِسْتَبْرَق مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج25، ص350.]

[5]سوره آل عمران: 171؛[https://lib.eshia.ir/27575/3/221/إستبشار مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج3، ص221.]

[6]سوره مائده: 107؛[https://lib.eshia.ir/27575/5/148/إسْتَحَقَّ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج5، ص148.]