responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 1  صفحه : 40

'''أَزْواجاً:'''

{{(آیه):فَأَخْرَجْنَا بِهِ أَزْوَاجاً}}

{{صورتی:«أَزْواجاً»}} از مادّه‌{{صورتی: «زوج»}} گرفته شده است كه هم مى‌تواند اشاره به اصناف و انواع گياهان باشد، و هم اشاره سربسته‌اى به مسأله زوجيت (نر و ماده بودن) در عالم گياهان. [1]

'''أساطير:'''

{{(آیه):أَساطيرُ الأَوَّلينَ}}

{{صورتی:«اساطير»}} جمع‌{{صورتی: «اسطوره»}} به حكايات و داستان‌هاى خرافى و دروغين گفته مى‌شود.

اين كلمه 9 بار در قرآن از زبان كفار بى‌ايمان، در برابر انبياء نقل شده است كه غالباً براى توجيه مخالفت خود با دعوت رهبران الهى به اين بهانه متوسل مى‌شدند. عجيب اين است كه هميشه كلمه‌{{صورتی: «اساطير»}} را با{{صورتی: «اولين»}} توصيف مى‌كردند، تا ثابت كنند اينها تازگى ندارد؛ و حتى گاه مى‌گفتند: «اينها مهم نيست ما هم اگر بخواهيم مى‌توانيم مانند آن را بياوريم». بعضى آن را جمعِ جمع دانسته‌اند؛ به اين ترتيب كه‌{{صورتی: «اساطير»}} را جمع‌{{صورتی: «اسطار»}} و{{صورتی: «اسطار»}} را جمع‌{{صورتی: «سطر»}} مى‌دانند. و بعضى معتقدند كه‌{{صورتی: «اساطير»}} از جمع‌هايى است كه مفرد از جنس خود ندارد ولى مشهور همان است كه در متن تفسير آورديم.

اين واژه به گفته ارباب لغت، از مادّه‌{{صورتی: «سطر»}} در اصل به معناى‌{{صورتی: «صف»}} مى‌باشد؛ از اين رو به كلماتى كه در رديف هم قرار دارند و به اصطلاح صف كشيده‌اند، سطر مى‌گويند. به اين ترتيب،{{صورتی: «اسطوره»}} به معناى نوشته‌ها و سطورى است كه از ديگران به يادگار مانده است و از آنجا كه در نوشته‌هاى پيشين افسانه‌ها و خرافات وجود دارد، اين كلمه، معمولًا به حكايات و داستان‌هاى خرافى و دروغين گفته مى‌شود. [2]

'''أَساوِرَ:'''

{{(آیه):أَساوِرَ مِن ذَهَبٍ}}

{{صورتی:«أَساوِرَ»}} جمع‌{{صورتی: «اسوره»}} (بر وزن مشورة) و آن نيز، به نوبه خود جمع‌{{صورتی: «سوار»}} (بر وزن غبار و كتاب) است؛ و در اصل، از كلمه فارسى‌{{صورتی: «دستوار»}} يعنى دستبند گرفته شده است، و بعد از آن كه معرّب گرديده از آن فعل‌هاى عربى نيز مشتق شده است. [3]

'''أَسْباط:'''

{{(آیه):عَشْرَةَ أَسْباطاً}}

{{صورتی:«أَسْباط»}} جمع‌{{صورتی: «سبط»}} (بر وزن ثبت و همچنين بر وزن سِفْت) در اصل، به معناى توسعه و گسترش چيزى به آسانى و راحتى‌

[1]سوره طه: 53؛[https://lib.eshia.ir/27575/13/250/أَزْواجاً مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج13، ص250.]

[2]سوره نحل: 24؛[https://lib.eshia.ir/27575/11/223/أساطير مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج11، ص223.]؛سوره مؤمنون: 83؛[https://lib.eshia.ir/27575/14/320/أساطير مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج14، ص320.]؛سوره مطففين: 13؛[https://lib.eshia.ir/27575/26/276/أساطير مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج26، ص276.]

[3]سوره كهف: 31 (ج 12، آيه 459)؛ حج، آيه 23، ج 14، ص 69)؛سوره انسان: 21؛[https://lib.eshia.ir/27575/25/371/أَساوِرَ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج25، ص371.]

نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 1  صفحه : 40
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست