اين احتمال نيز در آيه داده شده است كه منظور از آن جفت‌هاى حيوانات اهلى و وحشى بوده باشد؛ يعنى نر و مادّه گوسفند اهلى و وحشى. به تعبير ديگر،{{صورتی: «أَزْواج»}} جمع‌{{صورتی: «زوج»}} معمولًا به دو جنس مذكر و مؤنث گفته مى‌شود، خواه در عالم حيوانات باشد، يا غير آنها، سپس توسعه داده شده و به هر دو موجودى كه قرين يكديگر و يا حتى ضد يكديگرند{{صورتی: «زوج»}} اطلاق مى‌شود.

حتى به دو اطاق مشابه در يك خانه، يا دو لنگه در، و يا دو همكار و قرين، اين كلمه گفته مى‌شود. و به اين ترتيب، براى هر موجودى در جهان زوجى متصور است. و بعيد نيست كه زوجيت در اينجا به همان معناى خاص يعنى جنس‌{{صورتی: «مذكر»}} و{{صورتی: «مؤنث»}} باشد و قرآن مجيد در اين آيه، خبر از وجود زوجيت در تمام جهان گياهان و انسان‌ها، و موجودات ديگرى كه مردم از آن اطلاعى ندارند، مى‌دهد.{{صورتی: «أَزْواج»}} به معناى همسران بهشتى، و يا همسران با ايمانى است كه در اين دنيا داشتند و اين كه بعضى احتمال داده‌اند، به معناى هم‌طرازان بوده باشد (مانند آيه 22 سوره‌{{صورتی: «صافات»: أُحْشُرُوا الَّذِينَ ظلَمُوا وَ أَزْواجَهُمْ:}} «ظالمان و هم‌طرازانشان را محشور كنيد»)؛ در اينجا بسيار بعيد به نظر مى‌رسد.{{صورتی: «ازْواج»}} در سوره‌{{صورتی: «صافات»}} اشاره به همسران مجرم و بت‌پرست آنها، و يا همفكران و همكاران و همشكلان آنها مى‌باشد؛ زيرا اين كلمه به هر دو معنا آمده است.{{صورتی: «أَزْواج»}} جمع‌{{صورتی: «زوج»،}} به معناى جفت و جنس‌{{صورتی: «مذكر و مؤنث»}} است؛ و آفرينش انسان از اين دو جنس. علاوه بر اين كه ضامن بقاى نسل او است، سبب آرامش جسم و جان او محسوب مى‌شود.

چنان كه در آيه 21 سوره‌{{صورتی: «روم»}} مى‌خوانيم:

{{صورتی:وَ مِنْ آياتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْواجاً لِتَسْكُنُوا إِلَيْها وَ جَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً:}} «از نشانه‌هاى (عظمت) خداوند اين است كه همسرانى از جنس خودتان براى شما آفريد تا در كنار آنها آرامش بيابيد؛ و در ميان شما محبت و رحمت قرار داد». و به تعبير ديگر، جنس مذكر و مؤنث هر كدام مكمل وجود ديگرى و برطرف كننده كمبودهاى طرف مقابل مى‌باشد. و از آنجا كه‌{{صورتی: «أَزْواج»}} در لغت به معناى‌{{صورتی: «اصناف و انواع»}} نيز آمده، بعضى اين آيه را اشاره به اصناف مختلف انسان‌ها مى‌دانند؛ و تفاوت‌هايى كه از نظر رنگ، نژاد، روحيات و استعدادهاى مختلف در ميان انسان‌ها مى‌باشد را آن نيز از نشانه‌هاى عظمت حق و مايه تكامل جامعه انسانى مى‌دانند. [1]

[1]سوره انعام: 143؛[https://lib.eshia.ir/27575/6/22/%%% مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج6، ص22.]؛ يس، آيات 36، 56 ؛[https://lib.eshia.ir/27575/18/400/%%% مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج18، ص400.]؛سوره صافات: 22؛[https://lib.eshia.ir/27575/19/45/%%% مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج19، ص45.]؛ نبأ، آيه 8 (ج 26، ص 31)