responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 1  صفحه : 374

كه مهياى انجام كار است، لذا به اسبى كه مهياى دويدن است‌{{صورتی: «فرس عتيد»}} مى‌گويند، و به كسى كه چيزى را ذخيره و نگهدارى مى‌كند نيز{{صورتی: «عتيد»}} گفته مى‌شود (از مادّه «عتاد» بر وزن جهاد به معناى ذخيره كردن) و غالب مفسران معتقدند: «عتيد» فرشته‌اى است كه در سمت چپ قرار دارد. [1]

'''عُجاب:'''

{{(آیه):إِنَّ هذا لَشَيْ‌ءٌ عُجابٌ}}

{{صورتی:«عُجاب»}} از مادّه‌{{صورتی: «عَجَب- تَعَجُّب»}} مانند «طوال» (بر وزن تراب)، معناى مبالغه را مى‌رساند، و به امور بسيار عجيب گفته مى‌شود. [2]

'''عِجْل:'''

{{(آیه):أَنْ جآءَ بِعِجْلٍ حَنيذٍ}}

{{صورتی:«عِجْل»}} (بر وزن طفل) به معناى گوساله است، (و اين كه بعضى گفته‌اند: به معناى گوسفند است، با متون لغت سازگار نيست) اين واژه در اصل از مادّه‌{{صورتی: «عجله»}} گرفته شده؛ زيرا اين حيوان در اين سن و سال حركات عجولانه‌اى دارد كه وقتى بزرگ شد به كلّى آن را كنار مى‌گذارد. [3]

'''عُجمَة:'''

{{(آیه):يُلْحِدُونَ إِلَيْهِ أَعْجَمِيٌّ}}

{{صورتی:«اعجام»}} و{{صورتی: «عُجمَة»}} در اصل به معناى ابهام است و «أَعْجَمِى» به كسى گفته مى‌شود كه در بيان او نقصى باشد، خواه عرب باشد يا غير عرب، و از آنجا كه عربها اطلاعات ناقص از بيان غير داشتند، ديگران را عجم خطاب مى‌كردند. [4]

'''عدالت:'''

{{صورتی:«عدالت»}} مفهوم وسيعى دارد كه همه اعمال نيك را در بر مى‌گيرد؛ زيرا حقيقت عدالت آن است كه هر چيز را در مورد خود به كار برند و به جاى خود نهند عدالت آنجا گفته مى‌شود كه انسان حق هر كس را بپردازد، و نقطه مقابلش، آن است كه ظلم و ستم كند و حقوق افراد را از آنها دريغ دارد، و به آنها ندهد. [5]

'''عداوت:'''

{{(آیه):بَيْنَهُمُ الْعَداوَةَ}}

{{صورتی:«عداوت»}} در اصل، از مادّه‌{{صورتی: «عدو»}} به معناى تجاوز مى‌آيد. [6]

'''عَدَّدَه:'''

{{(آیه):الَّذي جَمَعَ مَالًا وَ عَدَّدَهُ}}

{{صورتی:«عَدَّدَه»}} در اصل، از مادّه‌{{صورتی: «عدّ»}} به معناى شمارش است، بعضى نيز احتمال داده‌اند: از{{صورتی: «عُدّه»}} (بر وزن غدّه) به معناى آماده كردن‌

[1]سوره ق: 18؛[https://lib.eshia.ir/27575/22/258/عَدَّدَه مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج22، ص258.]

[2]سوره ص: 5؛[https://lib.eshia.ir/27575/19/234/عُجاب مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج19، ص234.]

[3]سوره هود: 69؛[https://lib.eshia.ir/27575/9/205/عِجْل مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج9، ص205.]؛سوره ذاريات: 26؛[https://lib.eshia.ir/27575/22/356/عِجْل مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج22، ص356.]

[4]سوره نحل: 103؛[https://lib.eshia.ir/27575/11/443/عُجمَة مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج11، ص443.]

[5]سوره اعراف: 29؛[https://lib.eshia.ir/27575/6/177/عدالت مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج6، ص177.]

[6]سوره مائده: 14؛[https://lib.eshia.ir/27575/4/407/عداوت مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج4، ص407.]

نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 1  صفحه : 374
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست