است، گاهى معناى جمعى نيز مى‌دهد (مانند آيه مورد بحث). [1]

'''عَبُوس:'''

{{(آیه):ثُمَّ عَبَسَ وَ بَسَرَ}}

{{صورتی:«عَبُوس»}} از مادّه‌{{صورتی: «عُبُوس»}} (بر وزن مجوس) به معناى كسى است كه چهره در هم كشيده است. [2]

'''عَتَتْ:'''

{{(آیه):عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّها}}

{{صورتی:«عَتَتْ»}} از مادّه‌{{صورتی: «عتوّ»}} (بر وزن غلوّ) به معناى سرپيچى از اطاعت است. [3]

'''عُتُلّ:'''

{{(آیه):عُتُلٍّ بَعْدَ ذلِكَ زَنيمٍ}}

{{صورتی:«عُتُلّ»}} از مادّه‌{{صورتی: «عَتْل»}} به طورى كه‌{{صورتی: «راغب»}} در «مفردات» مى‌گويد: به كسى مى‌گويند كه بسيار غذا مى‌خورد، و همه چيز را به سوى خود مى‌كشد، و ديگران را از آن باز مى‌دارد.

بعضى ديگر، «عُتُلّ» را به معناى انسان بدخوى كينه‌توز خشن، يا انسان بى‌حياى بد خلق تفسير كرده‌اند. [4]

'''عُتُوّ:'''

{{(آیه):عَتَوْ عُتُوًّا كَبيراً}}

{{صورتی:«عُتُوّ»}} (بر وزن غُلُوّ) به معناى خوددارى از اطاعت و سرپيچى از فرمان توأم با عناد و لجاج است. [5]

'''عَتَوا:'''

{{(آیه):فَلَمَّا عَتَوْا عَنْ مَّا نُهُوا}}

{{صورتی:«عَتَوا»}} از مادّه‌{{صورتی: «عُتوّ»}} (بر وزن غلوّ) به معناى خوددارى از اطاعت فرمان است و اين كه بعضى از مفسران آن را به معناى خوددارى تفسير كرده‌اند بر خلاف چيزى است كه ارباب لغت گفته‌اند.

ظاهر اين است كه اين جمله، در سوره‌{{صورتی: «ذاريات»}} اشاره به تمام سرپيچى‌هايى است كه آنها در طول دعوت صالح عليه السلام داشتند، مانند بت‌پرستى و ظلم و ستم و از پاى درآوردن ناقه‌اى كه معجزه «صالح» عليه السلام بود، نه فقط سرپيچى‌هايى كه در طول اين سه روز انجام دادند و به جاى توبه و انابه به درگاه خدا، در غفلت و غرور فرو رفتند. [6]

'''عِتِىّ:'''

{{(آیه):مِنَ الْكِبَرِ عِتِيّاً}}

{{صورتی:«عِتِىّ»}} از مادّه‌{{صورتی: «عُتُوّ»}} به معناى كسى است كه بر اثر طول زمان، اندامش خشكيده شده همان حالتى كه در سنين بسيار بالا براى انسان پيدا مى‌شود. [7]

'''عَتِيد:'''

{{(آیه):إِلَّا لَدَيْهِ رَقيبٌ عَتيدٌ}}

{{صورتی:«عَتِيد»}} از مادّه‌{{صورتی: «عَتاد»}} به معناى كسى است‌

[1]سوره رحمن: 76؛[https://lib.eshia.ir/27575/23/196/عَتِيد مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج23، ص196.]

[2]سوره مدثّر: 22؛[https://lib.eshia.ir/27575/25/235/عَبُوس مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج25، ص235.]

[3]سوره طلاق: 8؛[https://lib.eshia.ir/27575/24/267/عَتَتْ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج24، ص267.]

[4]سوره قلم: 13؛[https://lib.eshia.ir/27575/24/393/عُتُلّ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج24، ص393.]

[5]سوره فرقان: 21؛[https://lib.eshia.ir/27575/15/71/عُتُوّ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج15، ص71.]

[6]سوره اعراف: 166؛[https://lib.eshia.ir/27575/6/496/عَتَوا مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج6، ص496.]؛سوره ذاريات: 44؛[https://lib.eshia.ir/27575/22/378/عَتَوا مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج22، ص378.]

[7]سوره مريم: 8؛[https://lib.eshia.ir/27575/13/29/عِتِىّ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج13، ص29.]