يك ماجرا است و از آنجا كه انسان خواب خود را براى اين و آن نقل مى‌كند، در اينجا كنايه از خواب است. ولى بعضى احتمال داده‌اند جمع‌{{صورتی: «احدوثه»}} باشد كه به‌معناى اخبار عجيبى است كه مردم پيرامون آن با يكديگر گفتگو مى‌كنند. [1]

'''أَحْبار:'''

{{(آیه):الأَحْبارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا}}

{{صورتی:«أَحْبار»}} جمع‌{{صورتی: «حبر»}} (بر وزن فكر و همچنين بر وزن ابر) به معناى اثر نيك است و سپس بر دانشمندانى كه در جامعه اثر نيك دارند اطلاق شده است؛ و اگر به‌{{صورتی: «مركّب»}} نيز{{صورتی: «حبر»}} گفته مى‌شود، به خاطر آثار نيك آن است. به معناى دانشمند و عالم و{{صورتی: «رُهبان»}} جمع‌{{صورتی: «راهب»}} نيز آمده است. و همچنين به افرادى گفته مى‌شود كه به عنوان ترك دنيا در ديرها سكونت اختيار كرده و به عبادت مى‌پرداختند. و اطلاق آن بر علماء به خاطر آثارى است كه از آنها در ميان اجتماعات بشرى باقى مى‌ماند. [2]

'''أحزاب:'''

{{(آیه):مَهْزُومٌ مِّنَ الأَحْزاب}}

تعبير به‌{{صورتی: «احزاب»}} از مادّه‌{{صورتی: «حزب»}} ظاهراً اشاره به تمام گروه‌هايى است كه بر ضد پيامبران قيام كردند، و خداوند آنها را در هم كوبيد. اين جمعيت مشركان، گروهك كوچكى از آن گروه‌ها هستند كه به سرنوشت آنان گرفتار خواهند شد. [3]

'''إِحسان:'''

{{(آیه):وَ أَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ}}

در اين كه مراد از{{صورتی: «احسان»}} از مادّه‌{{صورتی: «حسن»}} در اينجا چيست؟ چند احتمال در كلمات مفسران ديده مى‌شود:{{صورتی: نخست‌}} اين است كه حسن ظن به خدا داشته باشيد (و گمان نكنيد انفاق‌هاى شما موجب اختلال امر معيشت شما خواهد شد).

{{صورتی:و دوم:}} منظور، اقتصاد و ميانه روى در مسأله انفاق است.

{{صورتی:و سوم‌}} اين كه منظور، آميختن انفاق با حسن رفتار نسبت به نيازمندان است؛ به گونه‌اى كه همراه با گشاده‌روئى و مهربانى باشد و از هر نوع منّت و آنچه موجب رنجش و ناراحتى شخص انفاق شونده است، بر كنار باشد.

{{صورتی:«احسان»}} در آيات 181 و 182 سوره‌{{صورتی: «رحمن»،}} تنها به معناى‌{{صورتی: «توحيد»}} يا به معناى‌{{صورتی: «توحيد و معرفت»}} يا به معناى‌{{صورتی: «اسلام»}} تفسير شده است؛ ولى پيداست كه اينها هر كدام مصداق روشنى از اين مفهوم گسترده است كه هرگونه نيكى در عقيده، گفتار و عمل را شامل مى‌شود.

[1]سوره يوسف: 6؛[https://lib.eshia.ir/27575/9/369/إِحسان مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج9، ص369.]؛ مؤمنون، آيه 44 (ج 14، ص 266)

[2]سوره مائده: 44؛[https://lib.eshia.ir/27575/4/495/أَحْبار مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج4، ص495.]؛ توبه، آيه 31 (ج 7، ص 427)؛سوره زخرف: 70؛[https://lib.eshia.ir/27575/21/126/أَحْبار مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج21، ص126.]

[3]سوره ص: 11؛[https://lib.eshia.ir/27575/19/244/أحزاب مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج19، ص244.]