'''ربّ:'''

{{(آیه):الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ}}

{{صورتی:«ربّ»}}- همان گونه كه در تفسير سوره‌{{صورتی: «حمد»}} گفته‌ايم- به معناى «مالك مصلح» است؛ بنابراين، به هر كس كه مالك چيزى باشد اطلاق نمى‌شود، بلكه به مالكى مى‌گويند كه در صدد اصلاح، حفظ و تدبير ملك خويش است، به همين دليل، گاه به معناى تربيت كننده و پرورش دهنده نيز آمده است. [1]

'''رُباع:'''

{{(آیه):مَثْنى‌ وَ ثُلاثَ وَ رُباعَ}}

{{صورتی:«رُباع»}} به‌معناى «چهارتا، چهار تا» مى‌باشد. [2]

'''رَبَّانِيِّينَ:'''

{{(آیه):كُونُواْ رَبَّانِيِّينَ}}

{{صورتی:«رَبَّانِيِّينَ»}} جمع‌{{صورتی: «رَبَّانِىّ»}} به كسى گفته مى‌شود كه ارتباط او با «ربّ» (پروردگار) قوى باشد و از آنجا كه واژه‌{{صورتی: «ربّ»}} درباره كسى گفته مى‌شود كه به اصلاح و تربيت ديگران پردازد، مفهوم اين واژه در آيه بالا آن است كه هرگز سزاوار پيامبران نيست كه مردم را به پرستش خويش دعوت كنند، آنچه براى آنها سزاوار است اين است كه:

مردم را در پرتو تعليم آيات الهى و تدريس‌

[1]سوره حمد: 2؛[https://lib.eshia.ir/27575/1/54/ربّ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج1، ص54.]؛سوره مؤمنون: 86؛[https://lib.eshia.ir/27575/14/320/ربّ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج14، ص320.]

[2]سوره نساء: 3؛[https://lib.eshia.ir/27575/3/324/رُباع مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج3، ص324.]