'''حَمِيْم:'''

{{(آیه):مِن فَوْقِ رُؤُسِهِمُ الْحَميمُ}}

{{صورتی:«حَمِيْم»}} از مادّه‌{{صورتی: «حَمّ»}} به معناى آب داغ و سوزان يكى از نوشابه‌هاى دوزخيان مى‌باشد؛ در برابر انواع «شراب طهور» كه در آيات قبل، براى بهشتيان ذكر شده بود، و نيز به معناى «شى‌ء داغ» است. و در آيه 42 سوره‌{{صورتی: «واقعه»}} به معناى آب سوزان است كه، در آيات ديگر قرآن نيز به آن اشاره شده است. مانند آيه 19 «حج»: يُصَبُّ مِنْ فَوْقِ رُؤُسِهِمُ الْحَمِيْمُ «بر سر آنها آب سوزان ريخته مى‌شود». «يحموم» نيز از همين ماده است و در اينجا به تناسب «ظل» (سايه) به «دود غليظ و سياه و داغ» تفسير شده است، و سپس به «دوستان گرم و بسيار صميمى» نيز اطلاق شده است. [1]

'''حَنَان:'''

{{(آیه):وَ حَنَاناً مِّنْ لَدُنا}}

{{صورتی:«حَنَان»}} از مادّه‌{{صورتی: «حَنين»}} در اصل به معناى رحمت، شفقت، محبت و ابراز علاقه و تمايل است. [2]

'''حِنْث:'''

{{(آیه):عَلَى الْحِنْثِ الْعَظيمِ}}

{{صورتی:«حِنْث»}} در اصل به معناى «هر گونه گناه» است، ولى در بسيارى از مواقع اين واژه به معناى «پيمان‌شكنى و مخالفت سوگند» آمده، به خاطر اين كه از مصداق‌هاى روشن گناه است. [3]

'''حنفاء:'''

{{(آیه):حُنَفآءَ لِلَّهِ غَيْرَ مُشْرِكِينَ}}

{{صورتی:«حنفاء»}} جمع‌{{صورتی: «حنيف»}} از مادّه‌{{صورتی: «حنف»}} (بر وزن صدف) به معناى كسى است كه از گمراهى و انحراف به استقامت و اعتدال تمايل پيدا كند و به تعبير ديگر، بر صراط مستقيم گام بردارد؛ زيرا{{صورتی: «حنف»}} (بر وزن صدف) به معناى تمايل است، و تمايل از هر گونه انحراف نتيجه‌اش قرار گرفتن بر صراط مستقيم است، و عرب تمام كسانى را كه «حج» به جا مى‌آوردند يا «ختنه» مى‌كردند، «حنيف» مى‌ناميد، اشاره به اين كه آنها بر آئين ابراهيم بوده‌اند، و{{صورتی: «أحنف»}} به كسى گفته مى‌شود كه پاى او كج باشد. [4]

'''حَنِيذ:'''

{{(آیه):جآءَ بِعِجْلٍ حَنيذٍ}}

{{صورتی:«حَنِيذ»}} به معناى بريان است، و بعضى احتمال داده‌اند «حَنِيذ» هر نوع بريان را

[1]سوره حجّ: 19؛[https://lib.eshia.ir/27575/14/68/حَمِيْم مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج14، ص68.]؛سوره ص: 57؛[https://lib.eshia.ir/27575/19/340/حَمِيْم مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج19، ص340.]؛ واقعه، آيات 42، 54، 93 (ج 23، صفحات 239، 247، 297)؛سوره معارج: 10؛[https://lib.eshia.ir/27575/25/31/حَمِيْم مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج25، ص31.]؛سوره نبأ: 25؛[https://lib.eshia.ir/27575/26/54/حَمِيْم مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج26، ص54.]

[2]سوره مريم: 13؛[https://lib.eshia.ir/27575/13/36/حَنَان مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج13، ص36.]

[3]سوره واقعه: 46؛[https://lib.eshia.ir/27575/23/241/حِنْث مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج23، ص241.]

[4]سوره حجّ: 31؛[https://lib.eshia.ir/27575/14/108/حنفاء مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج14، ص108.]؛سوره بيّنه: 5؛[https://lib.eshia.ir/27575/27/227/حنفاء مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج27، ص227.]