موضوعى خطبه‌هاى بعدى مطرح خواهد گشت .
< فهرس الموضوعات > 9 - رابطهء ملكوتى < / فهرس الموضوعات > 9 - رابطهء ملكوتى * ( فَسُبْحانَ الَّذِي بِيَدِه مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَإِلَيْه تُرْجَعُونَ ) * [1] .
( پاكيزه خداوندى كه ملكوت همهء اشياء به دست او است و بسوى او بر مىگرديد ) .
در تفسير ملكوت مطالب زيادى گفته شده است . مىتوان يك معناى كلَّى و جامع از همهء آنها را به اين مفاد در نظر گرفت : روى ماوراى طبيعى اشياء ، به - توضيح اين كه عالم هستى مانند « من » انسانى دو روى دارد : يك - روى خلقت عينى كه عالم خلق نيز گفته مىشود ، چنانكه روى مجاور طبيعت « من » را سطح طبيعى آن مىگويند .
دو - روى امر و ماوراى خلقت عينى كه در « من » سطح عميق و به اصطلاح ابن سينا « روى به برسو » گفته مىشود .
روى امر عالم هستى كه مانند بنياد و روح عالم است ، ملكوت آن است كه بيان كنندهء رابطهء مالكيت مطلقهء الهى با روى ماوراى طبيعى نيز مىباشد . اين رابطه تصورات بعضى از فلاسفه را كه گمان مىكنند : خدا سلطه اى بر اصول و بنياد اصلى هستى ، مانند هيولى و غيره ندارد ، باطل و مردود مىشمارد . خلاصه - اين رابطه بيانكنندهء سلطهء مطلقهء خداوندى بر همهء سطوح و اصول بنيادين عالم هستى مىباشد .
< فهرس الموضوعات > 10 - رابطهء نورى < / فهرس الموضوعات > 10 - رابطهء نورى يكى از آن آيات كه رابطهء خدا را با هر دو نوع موجود ( انسان و جهان ) با يك تشبيه بيان نموده است ، آيه نور است .
< فهرس الموضوعات > توضيحى در بارهء آيهء نور براى درك رابطهء خدا با انسان و جهان < / فهرس الموضوعات > توضيحى در بارهء آيهء نور براى درك رابطهء خدا با انسان و جهان * ( الله نُورُ السَّماواتِ وَالأَرْضِ مَثَلُ نُورِه كَمِشْكاةٍ فِيها مِصْباحٌ الْمِصْباحُ فِي زُجاجَةٍ الزُّجاجَةُ كَأَنَّها كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لا

[1] يس آيهء 83 و مضمون در المؤمنون آيهء 88 .

76