و عدالت را پيش پاى همهء دوست و دشمن بىكسان مىگستراند و در بارهء عدالت الهى با تمامى شكوفائى سخن مىگويد و بطور كلى مىسوزد و از پرواز باز نمىماند .
آن مردم پست حتّى اين گنجايش را هم درك نمىكردند و اين عظمت بىنظير را هم نمىفهميدند كه شخصى كه به قاتل خود ابن ملجم مىگويد :
< شعر > اريد حبائه و يريد قتلى عذيرك من خليلك من مراد < / شعر > ( من براى او ( ابن ملجم ) بخشش و احسان مىخواهم و او كشتن مرا . غدر تو در بارهء اين دوست مرادىات چيست ) .
در بعضى از نسخه‌ها بجاى حبائه « حياته » ثبت شده است ، بنا بر اين معناى مصرع اول چنين مىشود كه من حيات ابن ملجم را مىخواهم .
[ ابن ملجم كسى بود كه به كشتن على كمر بسته و اين سوء قصد بر آن بزرگوار روشن شده بود ] قابل مقايسه با ثروتپرستان خودكامه و مقام پرستان از همه چيز بىخبر و شهوتپرستان از حقيقت بىاطلاع نمىباشد . آه ، از اين مقايسه بازيهاى حقيقتپوش :
< شعر > گفته اينك ما بشر ايشان بشر ما و ايشان بستهء خوابيم و خور جمله عالم زين سبب گمراه شد كم كسى ز ابدال حق آگاه شد اشقيا را ديدهء بينا نبود نيك و بد در ديده شان يكسان نمود همسرى با انبيا برداشتند اوليا را همچو خود پنداشتند . . .
ساحران با موسى از استيزه را برگرفته چون عصاى او عصا زين عصا تا آن عصا فرقيست ژرف زين عمل تا آن عمل راهى شگرف لعنة اللَّه اين عمل را در قفا رحمة اللَّه آن عمل را در وفا < / شعر > مولوى چند جمله در پايان خطبهء مورد تفسير وجود دارد كه ما آنها را در تفسير موضوعى أئمهء معصومين و اهل البيت مشروحا بررسى خواهيم كرد .

284