اين دو آيه صريحا گوشزد مىكند كه عنوان خاصّ يهوديت و نصرانيّت و صابئىگرى ، مكتبهاى ساخته شده اى است كه مربوط به متن مشترك دين ابراهيم نيست . اگر شما ارباب اديان مختلف بخواهيد دين واقعى خدا را دريابيد ، بيائيد متن اصلى را پيدا كنيد ، خواهيد ديد اسلام و يهوديت و نصرانيت و صابئيت بايستى يك حقيقت را بپذيرند كه اسلام مشترك و كلى است . و آن عبارت است از ايمان به خدا و روز قيامت و انجام اعمال نيكو . برپادارندهء چنين دين حنيف و تصفيه كنندهء آن ، از آلودگىهاى نژادى و محلى و تفسيرات نابجا ، پيامبر اسلام است كه متن اصلى دين الهى را بر شما عرضه مىكند .
بنا بر اين توضيح : مقصود از دين مشهور ، دين حنيف اسلام است كه از نوح ( ع ) به اين طرف ابلاغ و به وسيلهء ابراهيم خليل ( ع ) آشكار و مشهور گشته است .
يكى از دلايل روشن براى اثبات اين كه دينى را كه پيامبر اسلام آورده است ، همان دين حقيقى ابراهيم است ، جمله ايست كه در دنبال جملهء مورد تفسير آمده است :
8 - ازاحة للشّبهات . ( براى برطرف ساختن اشتباهات ) .
يعنى دين اسلامى كه پيامبر آورده است ، اشتباهات و تفسيرها و تحريفهاى دگرگونكنندهء دين حقيقى ابراهيم را از بين مىبرد و همچنين در جملهء بعدى كه مىفرمايد : 9 - و النّاس فى فتن انجذم فيها حبل الدّين و تزعرعت سوارى اليقين و اختلف النّجر و تشتّت الأمر ( اين رسالت عظمى در دورانى و براى جامعه اى درخشيدن گرفت كه : طناب وحدتانگيز دين از هم گسيخته و پايه‌ها و ستونهاى يقين به لرزه در آمده و اصول بنيادين متلاشى و واقعيت امر پراكنده بود ) .

257