دست يافت . ولى احتمال قوى مىرود كه مقصود دين نوح و ابراهيم خليل ( ع ) باشد كه اديان بزرگ آن دوران ، ادعاى تبعيت از آن را داشتند . در آيات قرآنى شواهد روشنى براى اين مطلب وجود دارد كه دين واقعى الهى داراى متن واحد بوده و در كتب و آثار معتبر و در سينه‌هاى پاكان شناخته شده بود . نمونه اى از آياتى كه دين حنيف واحد را متن واقعى اديان معرفى مىكند ، اينست : 1 - * ( شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ ما وَصَّى بِه نُوحاً وَالَّذِي أَوْحَيْنا إِلَيْكَ وَما وَصَّيْنا بِه إِبْراهِيمَ وَمُوسى وَعِيسى أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلا تَتَفَرَّقُوا ) * [1] .
( براى شما از دين تشريع كرده است آنچه را كه به نوح توصيه نموده ، آنچه را كه بتو وحى كرديم و به ابراهيم و موسى و عيسى توصيه نموديم كه دين را برپاداريد و پراكنده نشويد ) .
2 - * ( ما كانَ إِبْراهِيمُ يَهُودِيًّا وَلا نَصْرانِيًّا وَلكِنْ كانَ حَنِيفاً مُسْلِماً ) * [2] .
( ابراهيم نه يهودى بود و نه نصرانى ، بلكه او حنيف و مسلم بود ) .
( حنفيت كه بمعناى رستگارى است ، در اصطلاح همان متن مشترك و اصلى اديان را مىگويند ) : 3 - * ( إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هادُوا وَالنَّصارى وَالصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِالله وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَعَمِلَ صالِحاً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلا هُمْ يَحْزَنُونَ ) * [3] .
( كسانى كه ايمان آوردند و آنانكه به يهوديت گرويدند و ملت نصرانى و صابئيون ، كسانى هستند كه بخدا و روز قيامت ايمان آورده ، عمل صالح انجام بدهند ، براى آنان است پاداششان نزد پروردگارشان و براى آنان نه ترسى است و نه اندوهگين خواهند بود ) .

[1] الشورى آيه 13 .
[2] آل عمران آيه 67 .
[3] البقرة آيه 62 .

256